อธิปไตย | (n) sovereignty, Syn. อำนาจอธิปไตย, Example: ประชาชนทุกคนอยู่ภายใต้อธิปไตยของประเทศ, Thai Definition: อำนาจสูงสุดของรัฐเอกราชที่ใช้ในการปกครองประเทศ |
อธิปไตย | (อะทิปะไต, อะทิบปะไต) น. อำนาจสูงสุดของรัฐที่จะใช้บังคับบัญชาภายในอาณาเขตของตน. (ป. อธิปเตยฺย ว่า ความเป็นใหญ่ยิ่ง). |
Consumer Sovereignty | อธิปไตยของผู้บริโภค, Example: ในระบบการค้าเสรี ผู้บริโภคจะมีอำนาจกำหนดว่า ผู้ผลิตควรจะผลิตสินค้าใด โดยผู้บริโภคจะใช้เงินของตนใน การลงคะแนนเสียงหรือเลือกซื้อสินค้าและบริการที่ตนต้องการ เช่น หากผู้บริโภคต้องการสินค้าหรือบริการชนิดใดก็จะใช้เงินเพื่อสินค้านั้นมาก ทำให้ผู้ผลิตได้กำไรมาก ซึ่งจะดึงดูดหรือล่อใจให้ผู้ผลิตอื่นๆ เข้ามาผลิตสินค้านั้นๆ เพื่อสนองความต้องการของผู้บริโภคมากขึ้น [สิ่งแวดล้อม] |
sovereignty | อธิปไตย อำนาจอธิปไตย [การทูต] |
Sovereignty | อธิปไตย ประเทศที่มีอธิปไตยนั้นมีอิสระ ไม่ตกอยู่ภายใต้การควบคุมจากภายนอกประเทศ ในการดำเนินกิจการของประเทศตนทั้งภายในและภายนอกประเทศ [การทูต] |
อธิปไตย | [athippatai = athipatai] (n) EN: sovereignty FR: souveraineté [ f ] |
อธิปไตยของประเทศ | [athippatai khøng prathēt] (n, exp) FR: souveraineté nationale [ f ] |
sovereignty | (ซอฟ'เวอเรนที) n. อำนาจกษัตริย์, อำนาจรัฎฐาธิปัตย์, อำนาจสูงสุดในการปกครองประเทศ, อำนาจอธิปไตย, รัฐหรือประเทศที่มีอำนาจอธิปไตย, รัฐหรือประเทศที่มีอำนาจในการปกครองตัวเองโดยอิสระ |
sovereignty | (n) ความเป็นเอกราช, อำนาจอธิปไตย, อำนาจกษัตริย์ |