| forbear | (ฟอแบร์') v. อดีตกาลของforbid, อดทน, อดกลั้น, หักห้าม, บังคับจิตใจ, ข่มใจ, ละเว้น. -forbearer n. |
| muzzle | (มัช'เซิล) n. ที่ครอบหรือสวมปากสุนัขหรือม้า, ปากปืน, ส่วนยื่นของศีรษะสัตว์ที่ได้แก่ ขากรรไกร ปากและจมูก. vt. ใส่ที่สวมปาก, จำกัด, หักห้าม, Syn. suppress |
| restrain | (รีสเทรน') vt. ยับยั้ง, หยุดยั้ง, หักห้าม, อดกลั้น, กลั้น, ดึงบังเหียน, รั้ง, จำกัด, คุม, ควบคุม, ข่มใจ, See also: restrainability n. restrainable adj. restrainedly adv. restrainingly adv., Syn. repress, hinder |
| restraint | (รีสเทรนทฺ') n. การยับยั้ง, การหยุดยั้ง, การหักห้าม, การอดกลั้น, การกลั้น, การห้ามปราม, การดึงบังเหียน, การหน่วงเหนี่ยว, วิธีการยังยั้งดังกล่าว, การข่มใจ, Syn. constraint, rein |
| restrict | (รีสทริคทฺ') vt. จำกัด, จำกัดวง, ยับยั้ง, หักห้าม, ควบคุม, Syn. confine, curb, restrain |
| self-denial | n. การปฎิ-เสธความต้องการของตัวเอง, การหักห้ามใจ, การอดใจ., See also: self-denying adj. self-denyingly adv. -S.self-self-restraint |
| forbear | (vi, vt) อดกลั้น, หักห้าม, ระงับ, ละเว้น, อดทน, ข่มใจ |
| forbearance | (n) การข่มใจ, การหักห้าม, การระงับ, ความอดทน, การละเว้น |
| restraint | (n) การยับยั้ง, การงดเว้น, ข้อผูกมัด, การหักห้ามใจ |
| restrict | (vt) ควบคุม, จำกัด, หักห้าม, ยับยั้ง |
| SELF-self-denial | (n) การหักห้ามใจ, การเสียสละประโยชน์ส่วนตน |