หมาป่า | (n) wolf, Syn. สุนัขป่า, Example: สัตว์ที่เป็นอาหารที่หมาป่าชอบ มักถูกหมาป่ากัดกินบ่อยกว่าสัตว์อื่น, Count Unit: ตัว, Thai Definition: ชื่อหมาหลายชนิดซึ่งยังคงเป็นสัตว์ป่า มีถิ่นกำเนิดเกือบทั่วทุกภูมิภาคของโลก ขนลำตัวมีสีต่างๆ ฟันและเขี้ยวคมมาก นิสัยดุร้าย ส่วนใหญ่หากินเป็นฝูง |
หมาป่า | น. ชื่อหมาในวงศ์ Canidae มีถิ่นกำเนิดเกือบทั่วทุกภูมิภาคของโลก ขนลำตัวมีสีต่าง ๆ เช่น นํ้าตาลเทา เทาปนแดง ฟันและเขี้ยวคมมาก นิสัยดุร้าย อาศัยอยู่ทั้งป่าโปร่งหรือป่าทึบ ส่วนใหญ่หากินเป็นฝูง กินเนื้อสัตว์ มีหลายชนิด เช่น ชนิด Canis vulpes (Linn.) มีถิ่นกำเนิดในทวีปยุโรป อเมริกาเหนือ และเอเชียกลาง, ชนิด Chrysocyon brachyurus (Illiger) มีถิ่นกำเนิดในทวีปอเมริกาใต้, ชนิด Canis lupus (Linn.) มีถิ่นกำเนิดในทวีปยุโรป, ชนิด Fennecus zerda (Zimmermann) มีถิ่นกำเนิดในทวีปแอฟริกา, หมาจิ้งจอก (Canis aureusLinn.) และหมาใน [ Cuon alpinus (Pallas) ] มีถิ่นกำเนิดในทวีปเอเชีย. |
หมาป่า | [māpā] (n) EN: wolf FR: loup [ m ] |
wolf | (n) สุนัขป่า, See also: หมาป่า |
wolves | (n) คำนามพหูพจน์ของ wolf, See also: หมาป่า, Syn. pack of wolves |
canine | (เค'ไน, คะไน') adj. เกี่ยวกับหรือคล้ายสุนัข n. สุนัข หมาจิ้งจอก หมาป่า, hyenas, jackals, coyotes, เขี้ยว, ฟันสุนัข, See also: caninity n. ดูcanine |
coyote | (ไค'โอท) n. สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมคล้ายหมาป่า พบในทวีปอเมริกาเหนือ., Syn. prairie wolf |
dingo | (ดิง'โก) n. หมาป่า -pl. dinggoes |
werewolf | (เวียร'วูลฟ) n. มนุษย์ที่ได้เปลี่ยนเป็นหมาป่า, มนุษย์หมาป่า pl. werewolves |
werwolf | (เวียร'วูลฟ) n. มนุษย์ที่ได้เปลี่ยนเป็นหมาป่า, มนุษย์หมาป่า pl. werewolves |
coyote | (n) หมาป่า |
hyena | (n) หมาป่า, สัตว์กินเนื้อ |
werewolf | (n) มนุษย์หมาป่า |
wolf | (n) หมาป่า |
wolfish | (adj) เหมือนหมาป่า, ดุร้าย, ตะกละ, สวาปาม |
狼 | [おおかみ, ookami] (n) หมาป่า, สุนัขป่า |