สุข, สุข- | (สุก, สุกขะ-) น. ความสบายกายสบายใจ เช่น ขอให้อยู่ดีมีสุข เกิดมาก็มีสุขบ้างทุกข์บ้าง, มักใช้เข้าคู่กับคำ เป็น เช่น ขอให้อยู่เย็นเป็นสุข ขอให้เป็นสุข ๆ นะ. |
สุข, สุข- | (สุก, สุกขะ-) ว. สบายกายสบายใจ เช่น เดี๋ยวนี้เขาอยู่สุขสบายดี. |
สุขา | ดู สุข, สุข-. |
สุขาภิบาล | ดู สุข, สุข-. |
สุขารมณ์ | ดู สุข, สุข-. |
สุขาวดี | ดู สุข, สุข-. |
สุข, สุข- | (สุก, สุกขะ-) น. ความสบายกายสบายใจ เช่น ขอให้อยู่ดีมีสุข เกิดมาก็มีสุขบ้างทุกข์บ้าง, มักใช้เข้าคู่กับคำ เป็น เช่น ขอให้อยู่เย็นเป็นสุข ขอให้เป็นสุข ๆ นะ. |
สุข, สุข- | (สุก, สุกขะ-) ว. สบายกายสบายใจ เช่น เดี๋ยวนี้เขาอยู่สุขสบายดี. |
สุขา | ดู สุข, สุข-. |
สุขาภิบาล | ดู สุข, สุข-. |
สุขารมณ์ | ดู สุข, สุข-. |
สุขาวดี | ดู สุข, สุข-. |