| abashed | (adj) อาย, ประหม่า, ขวยเขิน, สะเทิ้นอาย |
| SELF-self-conscious | (adj) ประหม่า, สะเทิ้นอาย, ขวยเขิน, ละอายใจ |
| สะเทิ้น, สะเทิ้นอาย | ก. แสดงกิริยาวาจาอย่างขัด ๆ เขิน ๆ เพราะรู้สึกขวยอาย (มักใช้แก่หญิงสาว) เช่น หญิงสาวพอมีผู้ชายชมว่าสวยก็รู้สึกสะเทิ้น หญิงสาวพอมีชายหนุ่มมาจ้องมองก็สะเทิ้นอาย. |
| ขวยเขิน | ก. กระดากอาย, สะเทิ้นอาย. |
| abashed | (adj) อาย, ประหม่า, ขวยเขิน, สะเทิ้นอาย |
| SELF-self-conscious | (adj) ประหม่า, สะเทิ้นอาย, ขวยเขิน, ละอายใจ |