| วิทยุโทรศัพท์ | (n) radio telephone, Count Unit: เครื่อง, Thai Definition: โทรศัพท์ที่ใช้ระบบวิทยุ |
| วิทยุโทรศัพท์ | น. การเรียกติดต่อโทรศัพท์โดยใช้คลื่นวิทยุ. |
| trunk mobile radio | วิทยุโทรศัพท์เคลื่อนที่เฉพาะกลุ่ม [เทคโนโลยีสารสนเทศ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| radio telephone | วิทยุโทรศัพท์, ระบบสื่อสารที่ใช้วิทยุรับส่งเป็นคำพูด [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
| วิทยุโทรศัพท์ | [witthayu thōrasap] (n, exp) EN: radio telephone FR: radiotéléphone [ m ] |
| radio-telephone | (n) โทรศัพท์ที่ถ่ายทอดด้วยการส่งและรับคลื่นวิทยุ, See also: วิทยุโทรศัพท์ |
| wireless telephone | (n) วิทยุโทรศัพท์, Syn. radiotelephone |
| radiotelephone | (เรดิโอเทล'ละโฟน) n., v. (ส่ง) โทรศัพท์ที่ถ่ายทอดโดยคลื่นวิทยุ, วิทยุโทรศัพท์., See also: radiotelephony radiotelephonic adj. |
| wireless telephone | n. วิทยุโทรศัพท์ |