| ลูกกลอน | น. เม็ดยาเปียก ๆ ที่ปั้นเป็นก้อนกลมเพื่อกลืนกิน. |
| ลูกกลอน | [lūkkløn] (n) EN: ball of medicine which is swallowed whole ; bolus |
| bolt | (โบลทฺ) { bolted, bolting, bolts } n. ลูกกลอน, ลูกศร, ศร, ดาน, สลักประตู, สลักเกลียว, สลัก, พับ, ม้วน, การหนีอย่างรวดเร็ว, ไกปืน, สลักปืน vt. ใส่กลอน, ใส่สลัก, หยุดการสนับสนุน, ยิง (ลูกศร, ขีปนาวุธ) , พูดโพล่งออกมา, กลืนอย่างรีบเร่ง, กินโดยไม่ได้เคี้ยว, ทำให้เป็นม้วน, วิ่งอย่างรวด |