prick | (n) รอยแทง, Syn. stab, puncture |
prick | (พริค) n. การแทง (ทิ่ม, ตำ, เจาะ) , รอยแทง, เครื่องเจาะ, ประตัก, ลึงค์, ศูนย์กลางเป้าธนู, ผู้ชายที่น่ากลัว, อาวุธแหลม. vt. แทง, ทิ่ม, ตำ, เจาะ, ลงประตัก, ทำให้เจ็บปวดมาก (คล้ายถูกแทง) , ทำให้ลุกชู, วัดด้วยวงเวียน vi. แทง, ทิ่ม, ตำ, เจาะ, (หู) ผึ่ง, รู้สึกคล้ายถูกแทง, ขี่ม้าอย่างรว |