มัย ๒ | ว. สำเร็จด้วย, แล้วด้วย, ประกอบด้วย, (ใช้ประกอบท้ายสมาส เช่น มโนมัย ว่า สำเร็จด้วยใจ, กุศลมัย ว่า แล้วด้วยกุศล, ตฤณมัย ว่า ประกอบด้วยหญ้า). |
พิสมัย ๒ | น. ชื่อท่ารำแบบหนึ่ง โดยมือทั้งสองแบคว่ำ ประสานไขว้แขนระดับอก. |
พิสมัย ๒ | น. ชื่อท่ารำแบบหนึ่ง โดยมือทั้งสองแบคว่ำ ประสานไขว้แขนระดับอก. |
มัย ๒ | ว. สำเร็จด้วย, แล้วด้วย, ประกอบด้วย, (ใช้ประกอบท้ายสมาส เช่น มโนมัย ว่า สำเร็จด้วยใจ, กุศลมัย ว่า แล้วด้วยกุศล, ตฤณมัย ว่า ประกอบด้วยหญ้า). |