ภาษาถิ่น | (n) dialect, See also: regional speech, localism, vernacular, Syn. ภาษาย่อย, Example: นักศึกษาจะเรียนรู้ภาษาถิ่นได้ดี ก็ต่อเมื่อเข้าไปอยู่ในถิ่นนั้นจริงๆ, Count Unit: ภาษา, Thai Definition: ภาษาที่มีสำเนียงพูดหรือคำศัพท์ที่แตกต่างกันไปตามผู้ใช้ที่อยู่ในถิ่นนั้นๆ เช่น ภาษาถิ่นเหนือ |
ภาษาถิ่น | น. ภาษาเฉพาะของท้องถิ่นใดท้องถิ่นหนึ่งที่มีรูปลักษณะเฉพาะตัวทั้งถ้อยคำและสำเนียงเป็นต้น. |
dialect | ภาษาถิ่น [ประชากรศาสตร์ ๔ ก.พ. ๒๕๔๕] |
dialect | ภาษาถิ่น [วรรณกรรม ๖ มี.ค. ๒๕๔๕] |
Creole dialects | ภาษาถิ่นลูกผสม [TU Subject Heading] |
Dialects | ภาษาถิ่น [TU Subject Heading] |
ภาษาถิ่น | [phāsā thin] (n, exp) EN: dialect ; regional speech ; localism ; vernacular ; local speech FR: langue régionale [ f ] ; parler régional [ m ] ; dialecte [ m ] ; idiome [ m ] ; patois [ m ] |
ภาษาถิ่นพายัพ | [phāsā thin phāyap] (n, exp) FR: dialecte du nord-ouest [ m ] |
ภาษาถิ่นอีสาน | [phāsā thin Īsān] (n, exp) FR: dialecte de l'Isan [ m ] |
ภาษาถิ่นใต้ | [phāsā thin tāi] (n, exp) FR: dialecte du sud [ m ] |
dialect | (n) ภาษาถิ่น, See also: ภาษาท้องถิ่น, ภาษาพื้นเมือง, Syn. argot, cant |
Egyptian | (n) ภาษาถิ่นอารบิกที่ใช้พูดในประเทศอียิปต์ |
idiom | (n) ภาษาถิ่น, Syn. dialect |
Low German | (n) ภาษาถิ่นเยอรมันที่ใช้ทางเยอรมันตอนเหนือ, Syn. Plattdeutsch |
Romansh | (n) ภาษาถิ่นในสวิตเซอร์แลนด์ |
dialect | (n) ภาษาถิ่น, ภาษาพื้นเมือง, สำเนียงท้องถิ่น |