| พึ่ง | (v) depend on, Syn. อาศัย, พึ่งพาอาศัย, Example: ก่อนที่จะพึ่งใคร เราจะต้องช่วยตัวเองก่อน, Thai Definition: อาศัยพักพิง, ขอความช่วยเหลือ |
| พึ่ง | (aux) just now, See also: just, Syn. เพิ่ง, เพิ่งจะ, พึ่งจะ, Example: เขาพึ่งโทรมาบอกว่า พรุ่งนี้เขาไม่ว่างไปกับพวกเราแล้ว, Thai Definition: คำช่วยกริยาหมายถึงเวลาที่ล่วงไปหยกๆ ในขณะที่พูดนั้น |
| พึ่งพา | (v) depend on, See also: rely on, Syn. พึ่ง, พึ่งพิง, พึ่งพาอาศัย, Example: คนสำคัญในท้องถิ่นที่มีบริวารมาก ผู้คนมักเข้าไปพึ่งพาขอความช่วยเหลือ, Thai Definition: อาศัยพักพิง, ขอความช่วยเหลือ |
| พึ่งพิง | (v) depend on, See also: rely on, Syn. พึ่ง, พึ่งพา, พึ่งพาอาศัย, Example: เขาเป็นคนเดียวเท่านั้นที่เห็นจะพึ่งพิงได้, Thai Definition: อาศัยพักพิง, ขอความช่วยเหลือ |
| พึ่งตนเอง | (v) rely on oneself, See also: be self-reliance, support oneself, Example: สมัยก่อนชาวนาต้องพึ่งตนเอง โดยทำนา และผลิตสิ่งของที่ครอบครัวต้องกินต้องใช้เอง, Thai Definition: อาศัยตนเอง, ช่วยตนเอง |
| พึ่งใบบุญ | (v) depend on, See also: rely on, count on, Example: ผมก็ได้พึ่งใบบุญของหลวงพ่อที่วัดนี้มาตั้งแต่เด็ก, Thai Definition: มาอาศัยขอความช่วยเหลืออยู่ใต้อำนาจหรือบารมี |
| พึ่งตัวเอง | (v) rely on oneself, See also: be self-reliant, Ant. พึ่งคนอื่น, พึ่งผู้อื่น, Example: หากประชาชนสามารถพึ่งตนเองได้แล้ว ก็จะมีส่วนช่วยเหลือเสริมสร้างประเทศชาติในส่วนรวมได้, Thai Definition: ทำอะไรด้วยตัวเอง ไม่ต้องขอความช่วยเหลือจากผู้อื่น |
| พึ่งพาอาศัย | (v) depend on, See also: rely on, lean on, count on, Syn. พึ่งพากัน, Example: ประเทศอุตสาหกรรมที่พัฒนาแล้วนั้นต้องพึ่งพาอาศัยทรัพยากรจากประเทศอื่นๆ ด้วย, Thai Definition: ช่วยซึ่งกันและกัน, เป็นที่พึ่งให้กัน |
| พึ่ง ๑ | ก. อาศัย เช่น พึ่งบารมีคนอื่น, พักพิง เช่น ไปพึ่งเขาอยู่, ขอความช่วยเหลือ เช่น หนีร้อนมาพึ่งเย็น. |
| พึ่ง ๒ | ว. คำช่วยกริยาหมายถึงเวลาที่ล่วงไปหยก ๆ ในขณะที่พูดนั้น เช่น เขาพึ่งไป, เพิ่ง ก็ว่า |
| พึ่ง ๒ | ใช้ประกอบหลังคำ อย่า เป็น อย่าพึ่ง หมายความว่า ห้ามไม่ให้กระทำในขณะนั้น เช่น อย่าพึ่งไป อย่าพึ่งกิน, เพิ่ง เพิก หรือ เพ่อ ก็ว่า. |
| พึ่งจมูกคนอื่นหายใจ | ก. อาศัยผู้อื่นมักไม่สะดวก, ยืมจมูกคนอื่นหายใจ หรือ เอาจมูกผู้อื่นมาหายใจ ก็ว่า. |
| พึ่งพา | ก. อาศัยกัน, ช่วยเหลือกัน. |
| พึ่งพิง | ก. พักพิงอาศัย. |
| พึ่งลำแข้งตัวเอง | ก. ช่วยตนเอง, อาศัยลำแข้งตัวเอง ก็ว่า. |
| หา ๑ | พึ่ง เช่น ไม่รู้จะหันหน้าไปหาใคร |
| อาศัย | พึ่ง |
| อิง | พึ่ง, อาศัย, บางทีใช้เข้าคู่กับคำ อาศัย เป็น อิงอาศัย. |
| bank on | (phrv) พึ่งพา, See also: เชื่อถือใน, เชื่อใจใน, Syn. depend on |
| bargain on | (phrv) พึ่งพา, See also: ไว้วางใจใน, เชื่อถือใน, Syn. depend on |
| count on | (phrv) พึ่งพา, See also: ไว้วางใจใน, พึ่ง, Syn. depend on |
| count upon | (phrv) พึ่งพา, See also: ไว้วางใจใน, พึ่ง, Syn. depend on |
| depend on | (phrv) ขึ้นอยู่กับ, See also: พึ่งพา |
| depend upon | (phrv) ขึ้นอยู่กับ, See also: พึ่งพา |
| depend | (vi) ขึ้นอยู่กับ, See also: พึ่งพิง, อาศัย, พึ่งพา, Syn. to be contingent on hang upon, centeron |
| lean on | (phrv) พึ่งพา, See also: ขอความช่วยเหลือจาก |
| look to | (phrv) พึ่งพา, See also: อาศัย, พึ่ง |
| lean | (vi) พึ่งพา, See also: พึ่งพิง, Syn. lean on, depend on |
| autarky | (ออ'ทาร์คี) n. ความสามารถพึ่งพาตัวเองได้ของชาติในทางเศรษฐกิจ, นโยบายในการพึ่งตนเองในทางเศรษฐกิจของชาติ., Syn. autarchy -autarkic al adj. -autarkist n. |
| client | (ไคล'เอินทฺ) n. ลูกความ, คนไข้, ลูกค้า, คนซื้อของ, ผู้พึ่งคนอื่น, บุคคลหรือบริษัทที่จ่ายเงินสำหรับสินค้าหรือการบริการ adj. เป็นลูกค้าประจำ, See also: cliental adj. ดูclient ผู้รับบริการ1. ใช้ในเรื่องของข่ายงานบริเวณเฉพาะที่ LAN หมายถึง เครื่องคอมพิวเตอร์ในเครือข่ายที่สามารถเรียกข้อมูลข่าวสารหรือโปรแกรมจากเครื่องบริการแฟ้ม file server มาใช้ได้ หรืออาจหมายถึงเครื่องที่ทำงานอย่างอิสระ โดยใช้โปรแกรมที่มีอยู่ในเครื่องนั้นเองก็ได้ ดู file server ประกอบ2. หมายถึงเครื่องคอมพิวเตอร์ที่สามารถใช้ข้อมูลร่วมกับเครื่องอื่นได้ โดยใช้ระบบ DDE หรือ dynamic data exchange ดู dynamic data exchange ประกอบ |
| depend | (ดีเพนดฺ') { depended, depending, depends } vi. ขึ้นอยู่กับ, อาศัย, อยู่ที่, สุดแล้วแต่, พึ่งพา, แขวนหรือห้อยอยู่, เชื่อถือ |
| dependable | (ดีเพน'ดะเบิล) adj. เชื่อถือได้, พึ่งพาได้, ไว้วางใจได้., See also: dependabilityn., Syn. reliable, Ant. changeable |
| dependence | (ดีเพน'เดินซฺ) n. การพึ่งพา, เมืองขึ้น, สิ่งที่วางใจ., Syn. dependance |
| dependency n. | การพึ่งพา, ผู้อยู่ในความอุปถัมภ์, ส่วนต่อ, ส่วนเสริม, เมืองขึ้น -S.dependancy, dependence |
| encumbrance | (เอนคัม'บรันซฺ) n. สิ่งกีดขวาง, เครื่องถ่วงความเจริญ, ผู้ที่ต้องพึ่งพาคนอื่น , การเรียกร้องสิทธิในทรัพย์ สิน, การติดพัน, Syn. incumbrance |
| hinge | (ฮินจฺ) n., vt. (ใส่) บานพับ, สายยู, หลักการ, จุดสำคัญ, ส่วนที่ปิดพับได้, ทำให้พึ่งพา, ทำให้ขึ้นอยู่กับ, Syn. depend, rest |
| lean | (ลีน) { leaned/leant, leaned/leant, leaning, leans } vi. เอียง, เอน, ลาด, โน้มเอียง, พาดพิง, พึ่งพา. vt. เอียง, เอน, ทำให้เอียง, ทำให้เอน n. การเอียง, การเอน, ส่วนของเนื้อที่มีเนื้อมากกว่ามัน, ส่วนที่ผอม, ส่วนที่ไม่ค่อยมีเนื้อ adj. ผอม, ไม่ค่อยมีเนื้อ, ไม่ค่อยเต็ม, ไม่อุดมสมบูรณ์, ขาดแคลน, ซึ่งมีสารมีสีมากกว่าน้ำมัน |
| momism | (มอม'มิสซึม) n. การพึ่งพาความรักหรือการดูแลของแม่มากเกิน |
| defenceless | (adj) ไม่มีเครื่องป้องกัน, ไม่มีที่พึ่ง, ไม่สามารถป้องกันตัวเอง |
| defenseless | (adj) ไม่มีเครื่องป้องกัน, ไม่มีที่พึ่ง, ไม่สามารถป้องกันตัวเอง |
| depend | (vi) เชื่อถือ, ไว้ใจ, พึ่งพิง, อาศัย, ขึ้นอยู่กับ |
| dependable | (adj) เชื่อถือได้, ไว้ใจได้, วางใจได้, พึ่งพาได้ |
| dependence | (n) ความเชื่อใจ, ความไว้ใจ, การพึ่งพาอาศัย, เมืองขึ้น |
| dependency | (n) ประเทศราช, เมืองขึ้น, การอาศัย, การพึ่งพา |
| dependent | (adj) เป็นผลมาแต่, ขึ้นอยู่กับ, ต้องอาศัย, ต้องพึ่งพา |
| dependent | (n) คนที่คอยพึ่งผู้อื่น, ผู้อาศัย, คนรับใช้ |
| interdependence | (n) การพึ่งพาอาศัยกัน |
| interdependent | (adj) พึ่งพาอาศัยกัน |