ผู้เจรจา | (n) negotiator, See also: mediator, intermediary, moderator, Example: ฝ่ายบุคคลของโรงพยาบาลจะต้องเป็นผู้เจรจากับญาติผู้ป่วยถึงกรณีที่เกิดขึ้น, Count Unit: คน, Thai Definition: บุคคลที่ทำหน้าที่พูดจากับฝ่ายตรงข้ามเพื่อตกลงบางอย่างกัน อย่างเป็นทางการ |
adjuster | ผู้เจรจาตกลง [ประกันภัย ๒ มี.ค. ๒๕๔๕] |
Chartered loss adjuster | ผู้เจรจาตกลงความเสียหายชาร์เตอร์ [ประกันภัย ๒ มี.ค. ๒๕๔๕] |
claims adjuster | ผู้เจรจาตกลงค่าสินไหมทดแทน [ประกันภัย ๒ มี.ค. ๒๕๔๕] |
loss adjuster | ผู้เจรจาตกลงค่าสินไหมทดแทน มีความหมายเหมือนกับ claims adjuster [ประกันภัย ๒ มี.ค. ๒๕๔๕] |
public adjuster | ผู้เจรจาตกลงทั่วไป [ประกันภัย ๒ มี.ค. ๒๕๔๕] |
average adjuster | ผู้เจรจาตกลงวินาศภัยทางทะเล [ประกันภัย ๒ มี.ค. ๒๕๔๕] |
ผู้เจรจา | [phūjērajā] (n) EN: negotiator FR: négotiateur [ m ] |
negotiator | (n) ผู้เจรจาต่อรอง, See also: คนต่อรอง, Syn. mediator |
wheeler-dealer | (sl) ผู้เจรจาต่อรอง (มักใช้วิธีการไม่ถูกต้องในการต่อรอง) |
interlocutor | (อินเทอลอค'คิวเทอะ) n. ผู้สนทนา, ผู้เจรจา, Syn. conversationalist |
negotiant | (นิโก ช 'เอินทฺ) n. ผู้เจรจา |
negotiator | (n) ผู้เจรจา, ผู้ซื้อขาย, ผู้แลกเปลี่ยนกัน |
negotiator | (n) ผู้เจรจา |
外交官 | [がいこうかん, gaikoukan] TH: ผู้เจรจาทางการทูต EN: diplomat |