| carrion | (แค'ริเอิน) n. เนื้อตายและเน่า, ซากสัตว์ adj. กินซากสัตว์เป็นอาหาร, คล้ายซากสัตว์, เน่าเปื่อย, ผุพัง, สกปรกโสมม |
| corrode | (คะโรด') { corroded, corroding, corrodes } vt. กัดกร่อน, กัด, ทำให้ค่อย ๆ ผุพัง, ชะ, ทำให้เสื่อม vi. กลายเป็นผุพังหรือถูกกัดกร่อน, See also: corrodant n. ดูcorrode corroder n. ดูcorrode corrodibility n. ดูcorrode, Syn. deter |
| corrosive | (คะโร'ซิฟว) adj. ซึ่งกัดกร่อน, ซึ่งเผาผลาญ, ซึ่งทำให้ผุพัง. n. สิ่งกัดกร่อน (เช่นกรด), See also: corrosiveness n. ดูcorrosive, Syn. scathing |
| decay | (ดิเค') { decayed, decaying, decays } vt., n. (การ) เน่าเปื่อย, ผุพัง, เสื่อมลง, ปล่อยกัมมันตภาพรังสี vi. ทำให้เน่าเปื่อย, ทำให้ผุพัง, ทำให้เสื่อมลง., Syn. deteriorate |
| molder | (โมล'เดอะ) vi. เป็นฝุ่นเนื่องจากการเน่าเปื่อย, ผุพัง. vt. ทำให้ผุพัง n. ผู้พิมพ์แบบ, ผู้ปั้น, ผู้หล่อ, ผู้ฝึกฝน |
| moldy | (โมล'ดี) adj. เต็มไปด้วยดิน, เป็นซากไม้ผุพัง., See also: moldiness n. mouldiness n. |
| moulder | (โมล'เดอะ) vi. เป็นฝุ่นเนื่องจากการเน่าเปื่อย, ผุพัง. vt. ทำให้ผุพัง n. ผู้พิมพ์แบบ, ผู้ปั้น, ผู้หล่อ, ผู้ฝึกฝน |
| mouldy | (โมล'ดี) adj. เต็มไปด้วยดิน, เป็นซากไม้ผุพัง., See also: moldiness n. mouldiness n. |
| rot | (รอท) vi., vi. (ทำให้) เน่า, เปื่อย, บูด, ผุ, ผุพัง, เสื่อม, เสื่อมโทรม, ตายไป, ซูบผอม n. การเน่า, การเปื่อย, Syn. decompose, degenerate |
| rotten | (รอท'เทิน) adj. เน่า, เปื่อย, เน่าเปื่อย, ผุพัง, เสื่อม, เสื่อมโทรม, เสื่อมทราม, เลว, น่ารังเกียจ, Syn. decayed, unreliable, base |
| corrosive | (adj) ซึ่งกร่อน, ผุพัง, สึกกร่อน |
| decadent | (adj) เสื่อมโทรม, เสื่อม, ทรุดโทรม, ผุพัง, ปรักหักพัง, หมดสภาพ |
| decay | (n) ความเน่าเปื่อย, การเสื่อมสลาย, ความผุพัง, ความทรุดโทรม |
| decompose | (vi) เน่าเปื่อย, สลายตัว, แยกสลาย, ผุพัง |
| decomposition | (n) การแยกธาตุ, การจำแนก, ความเน่าเปื่อย, การผุพัง |
| molder | (vi) แตกเป็นชิ้นๆ, ผุพัง, เน่าเปื่อย, สลาย |
| moldy | (adj) เป็นรา, คร่ำครึ, แก่, ผุพัง |
| rot | (n) เรื่องเหลวไหล, การผุพัง, ความเสื่อมโทรม, ความเน่าเปื่อย |