ประโคน | (n) boundary-post, See also: frontier-post, Count Unit: ต้น, Thai Definition: เสาใหญ่ที่ปักหมายเขตแดน |
ประโคน | (n) front-strap around the elephant's neck, See also: band, Syn. กระคน, Example: ควาญช้างยึดสายประโคนประคองตัวจนถึงพื้น, Thai Definition: สายรัดจากใต้สัปคับไปที่อกช้าง หลังขาหน้า แล้วลอดมาบรรจบกันโยงใต้ท้องช้างและหน้าขาหน้าไปจากสายชนักที่คอช้าง |
ประโคน ๑ | น. เรียกเสาใหญ่ที่ปักหมายเขตแดนระหว่างประเทศหรือเมืองเป็นต้น ว่า เสาประโคน. |
ประโคน ๒ | น. สายรัดจากใต้สัปคับไปที่อกช้างหลังขาหน้า แล้วลอดมาบรรจบกันโยงใต้ท้องช้างและที่หน้าขาหน้าไปจากสายชนักที่คอช้าง, (กลอน) กระคน ก็ว่า. |