บุ่ง | น. บึง. |
บุ้ง ๑ | น. ชื่อหนอนผีเสื้อกลางคืนหลายชนิดหลายวงศ์ ในอันดับ Lepidoptera มีขนอ่อนปกคลุมตามตัว เมื่อถูกตัวจะเกิดระคายเคือง เมื่อเจริญวัยเปลี่ยนเป็นดักแด้และออกมาเป็นผีเสื้อกลางคืน เช่น ชนิด Leucoma ochripesMoore ในวงศ์ Lymantriidae, ชนิด Ceratonotos transiensWalker ในวงศ์ Arctiidae. |
บุ้ง ๒ | น. ชื่อไม้เถาชนิด Ipomoea aquaticaForssk. ในวงศ์ Convolvulaceae ทอดเลื้อยตามพื้นดินหรือบนผิวนํ้า ดอกสีขาวหรือม่วงอ่อน ลำต้นกลวง ยอดกินได้ เรียก ผักบุ้ง, พันธุ์ดอกขาว เรียก ผักบุ้งจีน, คำสุภาพ เรียก ผักทอดยอด. |
บุ้ง ๓ | น. เครื่องมือชนิดหนึ่งสำหรับถูไม้ ทำด้วยเหล็ก รูปร่างคล้ายตะไบ มีฟันเป็นปุ่มแหลมคม. |
บุ้งกี๋ | น. เครื่องสานรูปคล้ายเปลือกหอยแครง สำหรับใช้โกยดินเป็นต้น, ปุ้งกี๋ ก็ว่า. (จ.) |
บุ้งขัน | น. ชื่อไม้เถา ๒ ชนิดในสกุล Ipomoea วงศ์ Convolvulaceae ทอดเลื้อยตามหาดทรายชายทะเล, ชนิด I. asarifolia (Desr.) Roem. et Schult. ดอกสีม่วง ใบมีขน ต้นและใบใช้แก้พิษแมงกะพรุน, ชนิด I. violacea L. ดอกสีขาว ใบเกลี้ยง ทั้ง ๒ ชนิด เรียก ผักบุ้งขัน. |
บุ้งจีน | น. ชื่อผักบุ้งพันธุ์หนึ่ง ดอกสีขาว. |
บุ้งทะเล | น. ชื่อไม้เถาชนิด Ipomoea pescaprae (L.) R. Br. ในวงศ์ Convolvulaceae ทอดเลื้อยตามหาดทรายชายทะเล ดอกสีม่วงแดง ใบไม่มีขน ต้นและใบใช้แก้พิษแมงกะพรุน เรียก ผักบุ้งทะเล. |
บุ้งฝรั่ง | น. ชื่อไม้พุ่มชนิด Ipomoea carneaJacq. subsp. fistulosa (Mart. ex Choisy) D.F. Austin ในวงศ์ Convolvulaceae ดอกสีชมพูอ่อน ใบมีขนอ่อน เรียก ผักบุ้งฝรั่ง, ผักบุ้งรั้ว ก็เรียก. |
บุ้งร้วม | น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Enydra fluctuansLour. ในวงศ์ Compositae ขึ้นในนํ้าและที่ชื้นแฉะ ดอกเล็กสีขาว ๆ ใบมีรสขม ใช้ทำยาได้ เรียก ผักบุ้งร้วม. |