บุพการี | (n) parent, See also: father and mother, Syn. บูรพการี, พ่อแม่, บิดามารดา, Example: ุลัทธิบูชาบรรพบุรุษ จะต้องมีความเคารพเชื่อฟังบุพการีซึ่งเป็นไปเองตามธรรมชาติ, Thai Definition: ผู้ที่ทำอุปการะมาก่อน, ผู้ให้กำเนิด |
บุพการี | น. ผู้ที่ทำอุปการะมาก่อน เช่น บิดามารดาเป็นบุพการีของบุตรธิดา. (ป. ปุพฺพการี) |
บุพการี | ญาติทางสายโลหิตโดยตรงขึ้นไป เช่น บิดามารดา ปู่ย่า ตายาย ทวด. |
ascendants | บุพการี [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
predecessor | บุพการี, ผู้ดำรงตำแหน่งก่อน [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
บุพการี | [bupphakārī] (n) EN: parent |