นิสัยใจคอ | น. อัธยาศัย, นิสัยที่เกิดจากใจจริง เช่น นิสัยใจคอมีเมตตากรุณา นิสัยใจคอโหดเหี้ยมทารุณ. |
อัชฌา | นิสัยใจคอ, ความรู้จักผ่อนปรน. |
อัชฌาสัย | นิสัยใจคอ, ความรู้จักผ่อนปรน |
นิสัยใจคอ | [nisaijaikhø] (n) FR: caractère [ m ] ; tempérament [ m ] |
disposition | (n) นิสัย, See also: นิสัยใจคอ, อุปนิสัย, อารมณ์, Syn. character, mood temperament |