ทะเล้น | อาการที่ทำหน้าเป็นหรือหลอกล้อโดยไม่เหมาะแก่บุคคลหรือไม่ถูกกาลเทศะ เช่น อย่ามาทะเล้นกับแม่นะ. |
ภควัม | (พะคะ-) น. พระเครื่องรางชนิดหนึ่ง มีพระพักตร์ควํ่าและปิดทวารทั้ง ๙ คือ ตา ๒ หู ๒ จมูก ๒ ปาก ๑ ทวารหนัก ๑ ทวารเบา ๑, โดยปริยายใช้เรียกคนที่ทำหน้าควํ่าหน้างอไม่รับแขก ว่า ทำหน้าเป็นภควัม หรือ หน้าควํ่าเป็นภควัม |
หน้าทะเล้น | ว. อาการที่ทำหน้าเป็นหรือหลอกล้ออย่างไม่เหมาะแก่บุคคลหรือไม่ถูกกาลเทศะ เช่น ว่าแล้วยังทำหน้าทะเล้น. |
หน้าเป็น | ว. อาการที่ทำหน้ายิ้มหรือหัวเราะอยู่เรื่อย ๆ เช่น ถูกดุแล้วยังทำหน้าเป็นอยู่อีก, ช่างหัวเราะ เช่น เขาเป็นคนหน้าเป็น. |