ถูกห้าม | [thūk hām] (v, exp) EN: be banned FR: être interdit |
interdiction | n. การห้าม, ภาวะที่ถูกห้าม, คำสั่งห้าม., See also: interdictory adj. |
stoppage | (สทอพ'พิจฺ) n. การหยุด, การยุติ, การเลิก, การห้าม, การอุด, การกีดขวาง, สิ่งกีดขวาง, การถูกหยุด, การถูกห้าม, Syn. impediment |
forbidden | (adj) ซึ่งต้องห้าม, ซึ่งถูกห้าม, ซึ่งไม่ได้รับอนุญาต |