deprivation | (เดพระเว'เชิน) n. การถอดถอน (ภาวะที่ถูกถอดถอน, การสูญเสีย, การไล่ออก, การทำให้ไม่ได้รับ |
deprive | (ดิไพรฟว') vt. ถอดถอน, ทำให้ไม่ได้รับ, ตัดสิทธิ, กีดกัน., See also: deprivable adj. ดูdeprive depriver n. ดูdeprive, Syn. bereave |
disgrace | (ดิสเกรส') n. การเสียหน้า, ความเสื่อมเสีย, การถอดถอนยศฐาบรรดาศักดิ์, ความอัปยศอดสู vt. ทำให้เสียหน้า, ทำให้ขายหน้า, ทำให้เสื่อมเสีย., See also: disgracer n., Syn. shame, dishonour, Ant. honour, credit |
privative | (ไพรเว'ทิฟว) adj. ขาดแคลน, ขัดสน, คับแค้น, ซึ่งถูกถอดถอน., Syn. causing |