ตัวยับยั้ง | (n) inhibitor, See also: restraint, restriction, Thai Definition: สิ่งที่ทำให้เกิดการหยุดพักหรือหยุดชะงักการกระทำออกไปก่อน |
inhibitor | ตัวยับยั้ง, สารเคมีที่เติมลงไปในปฏิกิริยาเคมีหนึ่งแล้วทำให้อัตราการเกิดปฏิกิริยาลดลง หรือหยุดนิ่ง เมื่อปฏิกิริยาเคมีสิ้นสุดแล้วก็ยังคงมีสารนั้นในระบบ [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
Inhibitors, Irreversible | ตัวยับยั้งแบบไม่ทวนกลับ, ตัวยับยั้งแบบไม่ทวนกลับ [การแพทย์] |
Inhibitors, Non-Competitive | ตัวยับยั้งแบบนอนคอมเพทิทิฟ, ตัวยับยั้งนอนคอมเพทิทีฟ [การแพทย์] |
Inhibitors, Potent | ตัวยับยั้งที่ออกฤทธิ์สูง [การแพทย์] |
Inhibitors, Reversible | ตัวยับยั้งแบบทวนกลับ [การแพทย์] |
Inhibitors, Specific | ตัวยับยั้งที่มีความจำเพาะ [การแพทย์] |
Inhibitors, Uncompetitive | ตัวยับยั้งอันคอมเพทิทีฟ [การแพทย์] |
inhibitor | (n) ตัวยับยั้ง, See also: สารยับยั้ง, เครื่องยับยั้ง, Syn. prevention, prohibition |
avidin | (แอฟ'วิดิน) n. โปรตีนชนิดหนึ่งในไข่ขาวเป็นตัวยับยั้งฤทธิของ biotin ทำให้เกิดการขาดแคลน biotin; vitamin H (Cf. egg-white) |
deterrent | (ดิเทอ'เรินทฺ) adj. ซึ่งยับยั้ง, ซึ่งกีดขวาง n. ตัวยับยั้ง, ตัวกีดขวาง, See also: deterrence n. |
inhibiter | (อินฮิบ'บิเทอะ) n. ตัวขัดขวาง, ตัวยับยั้ง, ตัวสกัดกั้น, ผู้ห้าม |
inhibitor | (อินฮิบ'บิเทอะ) n. ตัวขัดขวาง, ตัวยับยั้ง, ตัวสกัดกั้น, ผู้ห้าม |