| ตะโหงก ๑ | (-โหฺงก) น. เครื่องจองจำอย่างหนึ่ง ใช้ง่ามไม้คาบคอ และมีไม้สกัดขวางข้างหน้าคอ. |
| ตะโหงก ๒ | (-โหฺงก) น. โคนทางมะพร้าวแห้ง |
| ตะโหงก ๒ | สิ่งที่นูนโหนกขึ้นจากพื้นราบ เช่น หัวตะโหงกตอไม้ |
| ตะโหงก ๒ | ก้อนเนื้อที่ต้นคอของสัตว์บางชนิดเช่นวัว, หนอก ก็ว่า. |
| ตะโหงก ๓ | (-โหฺงก) น. ไม้รูปโค้งปลายทั้ง ๒ ข้างงอขึ้นเล็กน้อย ใช้พาดคอควายสำหรับลากไถหรือลากเลื่อนเป็นต้น, โกก คอม หรือ ตะโกก ก็เรียก. |
| withers | (n) ส่วนสูงที่สุดของหลังม้า วัว ควาย แพะ แกะหรือสัตว์สี่ขาอื่น, See also: ตะโหงกหรือหนอกของม้าและสัตว์สี่ขาอื่น |
| withers | (วิธ'เธอซ) n. ส่วนที่สูงที่สุดของหลังสัตว์, หัวไหล่ม้า หรือสัตว์อื่น, ตะโหงกม้าหรือสัตว์อื่น |
| hump | (n) หนอก, ปุ่ม, โคก, เขา, ตะโหงก |
| hunch | (n) หนอก, ตะโหงก, โหนก |
| withers | (n) โหนกคอสัตว์, ตะโหงกม้า |