คน ๒ | ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ ให้เข้ากัน. |
เคน ๒ | ก. ประเคน เช่น สิ่งสินเวนเคน (ม. คำหลวง มหาราช). |
โคน ๒ | น. ชื่อเห็ดหลายชนิดในสกุล Termitomyces วงศ์ Amanitaceae ขึ้นบริเวณจอมปลวก ดอกเห็ดรูปร่ม ยอดแหลม สีขาวนวลจนถึงนํ้าตาลดำ ด้านล่างมีครีบก้านยาวตั้งตรง โคนเรียวเล็กหยั่งลึกลงไปถึงรังปลวก กินได้ เช่น ชนิด T. fuliginosusHeim. |
ประโคน ๒ | น. สายรัดจากใต้สัปคับไปที่อกช้างหลังขาหน้า แล้วลอดมาบรรจบกันโยงใต้ท้องช้างและที่หน้าขาหน้าไปจากสายชนักที่คอช้าง, (กลอน) กระคน ก็ว่า. |
พะ ๑ | ปะทะกัน, ชนกัน, เช่น คน ๒ คนเดินมาพะกัน |
วิ่งงัว | ก. ให้คน ๒ คนวิ่งแข่งกัน, วิ่งวัว ก็ว่า. |
วิ่งวัว | ก. ให้คน ๒ คนวิ่งแข่งกัน, วิ่งงัว ก็ว่า. |
คน ๒ | ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ ให้เข้ากัน. |
เคน ๒ | ก. ประเคน เช่น สิ่งสินเวนเคน (ม. คำหลวง มหาราช). |
โคน ๒ | น. ชื่อเห็ดหลายชนิดในสกุล Termitomyces วงศ์ Amanitaceae ขึ้นบริเวณจอมปลวก ดอกเห็ดรูปร่ม ยอดแหลม สีขาวนวลจนถึงนํ้าตาลดำ ด้านล่างมีครีบก้านยาวตั้งตรง โคนเรียวเล็กหยั่งลึกลงไปถึงรังปลวก กินได้ เช่น ชนิด T. fuliginosusHeim. |
ประโคน ๒ | น. สายรัดจากใต้สัปคับไปที่อกช้างหลังขาหน้า แล้วลอดมาบรรจบกันโยงใต้ท้องช้างและที่หน้าขาหน้าไปจากสายชนักที่คอช้าง, (กลอน) กระคน ก็ว่า. |
พะ ๑ | ปะทะกัน, ชนกัน, เช่น คน ๒ คนเดินมาพะกัน |
วิ่งงัว | ก. ให้คน ๒ คนวิ่งแข่งกัน, วิ่งวัว ก็ว่า. |
วิ่งวัว | ก. ให้คน ๒ คนวิ่งแข่งกัน, วิ่งงัว ก็ว่า. |