| bonehead | (โบน'เฮด) n. คนโง่, คนเบาปัญญา, See also: boneheaded adj. |
| ding-a-ling | (ดิง'กะลิ) n. คนโง่เง่า, คนเบาปัญญา |
| fool | (ฟูล) { fooled, fooling, fools } n. คนโง่, คนทึ่ม, คนเขลา, คนไม่เต็มบาท, คนเบาปัญญา, คนเซ่อ, ตัวตลก. -Phr. (make a fool of หลอกลวง, โกง) -Phr. (be no fool ฉลาด) . -Phr. (All Fools'day 1 เมษายน) . -Phr. (April fool คนที่ถูกหลอกลวง, คนที่กระทำสิ่งที่ไร้ผลไร้รางวัลหรือไร้ |
| imbecile | (อิม'บิซีล) n. คนโง่หรือคนเบาปัญญา (ฉลาดกว่า idiot) adj. โง่, เบาปัญญา, เซ่อ, See also: imbecilic adj., Syn. deranged |