ขี้คุย | (adj) boastful, See also: bragful, Syn. ขี้โม้, ขี้โอ่, Example: คนขี้คุยมักจะชอบพูดแต่ข้อดีของตนและมองไม่เห็นข้อเสียของตน |
ขี้คุย | [khīkhūi] (adj) EN: talkative ; boastful ; bragful FR: bavard ; vantard |
big | (adj) ขี้คุย, See also: ขี้โม้ |
grandiloquent | (adj) โอ้อวด, See also: ขี้คุย, ขี้โม้, Syn. pompous, boastful |
grandiloquently | (adv) โอ้อวด, See also: ขี้คุย |
tall | (adj) ขี้คุย, See also: โอ้อวด, ขี้โม้, คุยโว, Syn. grandiloquent, magniloquent |
blow-hard | (โบล'ฮาร์ด) n. คนขี้คุย, คนพูดมากเกินไป |
blowoff | (โบล'ออฟ) n. กระแสน้ำที่ทะลักออกมา, ไอหรือแก๊สที่ทะลักออก, คนขี้คุย |
boastful | (โบสทฺ'ฟูล) adj. คุยโม้, อวดดี, ขี้คุย, See also: boastfulness n. ดูboastful, Syn. bragging |
rattlebrain | n. คนขี้คุยที่โง, Syn. rattlehead, rattlepate |
talkative | (ทอลคฺ'คะทิฟว) adj. ขี้คุย, ช่างคุย, ชอบเจรจา, พูดมาก., See also: talkativeness n., Syn. taciturn |