| ประสานงา | ขัดแย้งกันอย่างรุนแรง, โดยปริยายหมายถึง ลักษณะที่รถหรือเรือแล่นเข้าชนกันอย่างแรง. |
| contradictory | ขัดแย้งกัน [ปรัชญา ๒ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| ขัดแย้งกัน | [khatyaēng kan] (v, exp) FR: être en désaccord ; être en opposition |
| collide | (vi) ขัดแย้งกัน, See also: เป็นปรปักษ์, Syn. clash, conflict, disagree, oppose, dispute |
| dispute about | (phrv) ขัดแย้งกันในเรื่อง, See also: โต้เถียงกันในเรื่อง |
| dispute against | (phrv) ขัดแย้งกันกับ, See also: โต้เถียงกันกับ |
| dispute over | (phrv) ขัดแย้งกันในเรื่อง, See also: โต้เถียงกันในเรื่อง |
| dispute with | (phrv) ขัดแย้งกันกับ, See also: โต้เถียงกันกับ |
| drive a wedge between | (idm) ไม่เห็นด้วย (ระหว่าง), See also: ขัดแย้งกันระหว่าง |
| fall out | (phrv) ทะเลาะกัน, See also: ขัดแย้งกัน |
| discord | (vi) ไม่ลงรอยกัน, See also: ขัดแย้งกัน, Syn. disagree, differ, Ant. agree |
| antinomy | (แอนทิน' โนมี) n. ความขัดแย้งกันระหว่างกฎหรือหลักการ, คำพูดหรือข้อความที่ขัดกันเอง. -antinoic (al) adj., (contradiction) |
| contrariant | (คันแทร'เรียนท) adj. ซึ่งขัดแย้งกัน, ซึ่งตรงกันข้ามกัน, See also: contrariety n. |
| discordant | (ดิสคอ'เดินทฺ) adj. ซึ่งขัดแย้งกัน, บาดหมางกัน, ทะเลาะกัน, ต่อสู้กัน, ไม่เข้าหู, ห้วน, Syn. contradictory |
| incompatible | (อินคัมแพท' ทะเบิล) adj. เข้ากันไม่ได้, ขัดแย้งกัน, ตรงกันข้าม, ต่อต้านกัน, ซึ่งไม่สามารถจะเป็นพร้อมกันได้, incompatibles บุคคลที่เข้ากันไม่ได้., See also: incompatibility, incompatibleness n. incompatibly adv. -S .unadapted, discrepant |
| clash | (vt) ปะทะกัน, ชนกัน, กระทบกัน, ขัดแย้งกัน, โต้แย้งกัน, ทะเลาะกัน |
| incompatible | (adj) ขัดแย้งกัน, ไม่ลงรอยกัน, เข้ากันไม่ได้ |
| jedoch | (konj) แต่ (เป็นคำที่ไพเราะกว่า aber มักใช้ในภาษาเขียน ใช้บ่งสิ่งที่ขัดแย้งกัน) เช่น Er wollte seine Eltern besuchen, tat jedoch nicht. เขาอยากไปเยี่ยมพ่อแม่ แต่ก็ไม่ได้ทำ, See also: doch, Syn. aber |
| seltsamerweise | (adv) แปลกที่, ที่ขัดแย้งกัน |