ขอบฟ้า | (n) horizon, See also: skyline, Syn. เส้นขอบฟ้า, Example: เราจะเห็นรุ้งกินน้ำที่ขอบฟ้าเวลาฝนตกแดดออก, Thai Definition: เส้นแบ่งเขตระหว่างพื้นโลกกับท้องฟ้า |
ขอบฟ้า | น. แนวที่เห็นเสมือนฟ้าจดกับแผ่นดินหรือทะเล, โดยปริยายหมายถึงไกลมากจนประมาณระยะทางไม่ได้. |
ขอบฟ้า | [khøpfā] (n) EN: horizon ; skyline FR: horizon [ m ] |
horizon | (n) ขอบฟ้า, See also: เส้นขอบฟ้า, Syn. apparent horizon |
horizon | (ฮะไร'เซิน) n. ขอบฟ้า, ขอบเขต, สายตา, เส้นขอบฟ้า, ระดับ, ตำแหน่ง, ชั้น |
moonrise | (มูน'ไรซ) n. การขึ้นของดวงจันทร์เหนือขอบฟ้า, เวลาที่ดวงจันทร์ขึ้นเหนือขอบฟ้า |
vertical | (เวอ'ทิเคิล) adj. ซึ่งตั้งตรง, ซึ่งตั้งฉากกับแนวราบของขอบฟ้า, ตรงดิ่ง, เกี่ยวกับหรืออยู่บนจุดสุดยอด, ตามยาว, เกี่ยวกับกระหม่อม, เกี่ยวกับกลางกบาล, เกี่ยวกับการรวมกำลังผลิต หรือจำหน่ายสินค้าชนิดหนึ่ง n. สิ่งที่ตั้งตรง, ตำแหน่งที่ตั้งตรง, แนวตั้งฉาก คำศัพท์ย่อย: |
horizon | (n) สายตา, เส้นขอบฟ้า, ขอบเขต, วง, ตำแหน่ง, ระดับ |
horizontal | (adj) ทางเส้นขอบฟ้า, ตามแนวนอน, ตามขวาง, ตามพื้นราบ |
skyline | (n) เส้นขอบฟ้า |
zodiac | (n) ขอบฟ้า, จักรราศี |
event horizon | ขอบฟ้าเหตุการณ์ |