ขมุกขมัว | (ขะหฺมุกขะหฺมัว) ว. มืด ๆ มัว ๆ, โพล้เพล้, จวนคํ่า, จวนมืด, โดยปริยายใช้หมายถึงสีมัว ๆ, ไม่ผ่องใส, เช่น ครั้นจะทำขมุกขมัวมอมแมม ชายเห็นจะเยื้อนแย้มบริภาษให้บาดจิต (ม. ร่ายยาว ทานกัณฑ์). |
ขมุกขมัว | มืดๆ มัวๆ, Example: คำที่มักเขียนผิด คือ ขะหมุกขะมัว ขะมุกขะมัว [คำที่มักเขียนผิด] |
dusk | (n) เวลาโพล้เพล้, เวลาค่ำ, แสงขมุกขมัว, ความมืดสลัว, ยามตะวันตกดิน |
duskiness | (n) ความสลัว, ความขมุกขมัว, ความมืดมน, ความคล้ำ, ความมืด |
dusky | (adj) สลัว, ขมุกขมัว, สีมอ, มอ, คล้ำ, มืด |
lurid | (adj) ซีดเซียว, สลัวๆ, ขมุกขมัว, แดงฉาน |
twilight | (n) แสงขมุกขมัว, สายัณห์, แสงอรุณ |