1 ผลลัพธ์ สำหรับ ขมัง ๒
หรือค้นหา: -ขมัง ๒-, *ขมัง ๒*

พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔
ขมัง ๒(ขะหฺมัง) ว. แรง, แข็งขัน, เช่น สองอาจแข็งขมังขึ้น แบ่งให้กันเสมอ (กำสรวล).

Time: 0.1168 seconds, cache age: 5.306 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/