| adjudication | การชี้ขาดตัดสิน [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| Grievance arbitration | การชี้ขาดข้อร้องทุกข์ [TU Subject Heading] |
| การชี้ขาด | [kān chīkhāt] (n) EN: arbitration |
| การชี้ขาดข้อพิพาทแรงงาน | [kān chīkhāt khøphiphāt raēng-ngān] (n, exp) EN: arbitration |
| arbitration | (อาร์บิเทร'เชิน) n. การตัดสินโดยอนุญาโตตุลาการ, การชี้ขาด, การตัดสิน. |
| determinative | (ดิเทอร์'มิเนทิฟว) adj. ซึ่งเป็นการกำหนด, เป็นการชี้ขาด, เป็นเครื่องตัดสิน n. ตัวชี้ขาด, ตัวกำหนด, ศัพท์ที่กำหนดไว้ |
| rule | (รูล) n. กฎ, หลัก, ข้อบังคับ, ระเบียบ, กติกา, วินัย, วินัยศาสนา, การปกครอง, การควบคุม, การครอบครอง, การชี้ขาด, วิธีการทางคณิตศาสตร์, ไม้บรรทัด, ไม้วัด -Phr. (as a rule โดยทั่วไป, ตามปกติ) vt., vi. ควบคุม, ปกครอง, ครอบงำ, ชี้ขาด, มีอิทธิพล, ตีเส้น, ขีดเส้น -Phr. (rule out ไม่ยอมรับ) |
| ruling | (รู'ลิง) n. การวินิจฉัย, การชี้ขาด, การลากเส้นด้วยไม้บรรทัด adj. ปกครอง, ครอบงำ, ควบคุม, แพร่หลาย, มีอยู่ทั่วไป, Syn. decision, governing |
| umpirage | (อัม'ไพริจ) n. อำนาจหน้าที่ของผู้ตัดสินหรือผู้ชี้ขาด, การตัดสินของผู้ชี้ขาด, การชี้ขาด |
| arbitration | (n) การชี้ขาด, การตัดสิน, อำนาจชี้ขาด |