การฉีก | (n) tearing, See also: rending, Syn. การดึง, การทึ้ง, Example: การฉีกของกล้ามเนื้อขาทำให้เขาปวดแทบเดินไม่ได้ |
rupture | การฉีก, การแตก [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
defloration | การฉีกขาดของเยื่อพรหมจารี [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
divarication | การฉีกแยก [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
Central Perforation | การฉีกขาดตรงกลางเยื่อแก้วหู [การแพทย์] |
Fracturing, Manual | การฉีกหรือหักตัวอย่าง [การแพทย์] |
Laceration | การฉีกขาด, ฉีกขาด [การแพทย์] |
Laceration, Trap-Door | การฉีกขาดเป็นปากฉลาม [การแพทย์] |
Ligaments, Torn | การฉีกขาด(ของเอ็น) [การแพทย์] |
Meniscus, Bucket-Handle Tear of | การฉีกขาดของแผ่นกระดูกอ่อนรูปเคียวในข้อเข่าคล้า [การแพทย์] |
laceration | (n) การฉีกขาด, Syn. tear, gash |
rip | (n) การฉีก, See also: การกรีด, การตัด, Syn. cut, split, tear |
tear | (n) การฉีก |
avulsion | (อะวัล' เชิน) n. การฉีกขาด, การเคลื่อนย้ายไปสู่ที่อื่นอย่างฉับพลัน, การดึงออกจากกัน (a tearing away) |
laceration | (แลสเซอเร'เชิน) n. การฉีกขาด, การบุบสลาย, การเสียรูปร่าง, การทรมานจิตใจ, การทุกข์ใจ, บาดแผลที่ฉีกขาด, บาดแผลที่บุบบู้บี้ |
ripping | (ริพ'พิง) adj. เกี่ยวกับการฉีกขาด, ดีเลิศ, เยี่ยม, ที่สุด, Syn. excellent |
laceration | (n) การฉีกขาด, การบุบสลาย, รอยถลอก |