กบาล | (n) head, See also: skull, Syn. หัว, ศีรษะ, Example: นักเลงหัวไม้แถวบ้านถูกจับเพราะใช้ไม้ตีกบาลนักเลงอีกพวกหนึ่ง, Count Unit: หัว, Thai Definition: ส่วนบนสุดของร่างกายคน หรือ สัตว์ |
กบาล | (กะบาน) น. ส่วนกลางของกะโหลกศีรษะ, หัว, (คำไม่สุภาพ) เช่น ตีกบาล เขกกบาล |
กบาล | แผ่นกระเบื้อง |
กบาล | ลานกลางหมู่บ้าน เรียกว่า กบาลบ้าน |
กบาล | เรียกภาชนะที่ใส่เครื่องเซ่นผีแล้วนำไปทิ้งที่ทางสามแพร่ง เช่น เอาเหล้าข้าวใส่กบาลออกเซ่นวัก (ขุนช้างขุนแผน). |
กบาล | [kabān] (n) EN: skull ; head FR: crâne [ m ] |
konk | (sl) หัว, See also: กบาล, ศีรษะ, Syn. conk |
pate | (เพท) n. หัว, กบาล, สมอง |
skull | (สคัล) n. กะโหลกศีรษะ, หัวกะโหลก, กบาล, มันสมอง (แห่งความรู้) |
vertical | (เวอ'ทิเคิล) adj. ซึ่งตั้งตรง, ซึ่งตั้งฉากกับแนวราบของขอบฟ้า, ตรงดิ่ง, เกี่ยวกับหรืออยู่บนจุดสุดยอด, ตามยาว, เกี่ยวกับกระหม่อม, เกี่ยวกับกลางกบาล, เกี่ยวกับการรวมกำลังผลิต หรือจำหน่ายสินค้าชนิดหนึ่ง n. สิ่งที่ตั้งตรง, ตำแหน่งที่ตั้งตรง, แนวตั้งฉาก คำศัพท์ย่อย: |
pate | (n) หัว, กบาล, สมอง |