| wayfaring | (n) การเดินเท้า, See also: การเดินทางด้วยเท้า, Syn. voyaging, rambling, traveling |
| wayfaring | (เว'แฟ'ริง) adj. เกี่ยวกับการเดินทาง (โดยเฉพาะการเดินทางโดยการเดินจริง ๆ) |
| wayfaring | (adj) ซึ่งท่องเที่ยวไป, เกี่ยวกับการเดินทาง |
| A certain amount of wayfaring is required. | ที่นักท่องเที่ยวแบกเป้รักการเดินทาง จำนวนไม่น้อยเลย ที่ต้องการ อ่านหนังสือเล่มนี้ Slight of Hand (2010) |
| ธุดงค์ | (n) pilgrimage, See also: travel, wayfaring, trip, Thai Definition: องค์คุณเครื่องกำจัดกิเลส, ชื่อวัตรปฏิบัติอย่างเคร่งครัดของภิกษุ มี 13 อย่าง เช่น การอยู่ในป่า การอยู่โคนไม้, Notes: (บาลี, สันสกฤต) |
| wayfaring |
| wayfaring | (n) traveling (especially on foot) |
| wayfaring tree | (n) vigorous deciduous European treelike shrub common along waysides; red berries turn black, Syn. twist wood, twistwood, Viburnum lantana |
| peripatetic | (adj) traveling especially on foot, Syn. wayfaring |
| Wayfaring | a. Traveling; passing; being on a journey. “A wayfaring man.” Judg. xix. 17. [ 1913 Webster ]
|
| reisend | wayfaring [Add to Longdo] |
