vituperative | (adj) ซึ่งกล่าวประณามคนอื่น, See also: ซึ่งด่าว่า, กล่าวร้าย, ใช้ผรุสวาท, Syn. spiteful |
vituperatively | (adv) อย่างประณามคนอื่น |
vituperativeness | (n) การประณามคนอื่น |
vituperative | (ไวทู'พะเร'ทิฟว) adj. จับผิด, ด่าว่า, ประณาม, กล่าวร้าย, ใช้ผรุสวาท |
สามหาว | [sāmhāo] (adj) EN: abusive ; vile ; vituperative ; brash ; rampant FR: grossier ; vulgaire |
vituperative | |
vituperative |
vituperative |
scathing | (adj) marked by harshly abusive criticism, Syn. vituperative |
Vituperative | a. Uttering or writing censure; containing, or characterized by, abuse; scolding; abusive. -- Vituperative appellations derived from their real or supposed ill qualities. B. Jonson. [1913 Webster] |
schmähend | vituperative [Add to Longdo] |
schmähend { adv } | vituperatively [Add to Longdo] |