schism | (n) ความแตกแยก, See also: ความไม่ปรองดองกัน, ความแตกสามัคคี, Syn. cabal, section, split |
schismatic | (adj) ซึ่งแตกแยก |
schism | (ชิส'ซีม) n. การแตกแยก, การแตกความสามัคคี, การแตกร้าว, การแตกฉาน, ส่วนที่แตกแยกออกมา, See also: schismatic adj., Syn. division |
schism | (adj) การแบ่งพวก, การแตกแยก, การแตกสามัคคี |
schismatic | (adj) ซึ่งแย้งกัน, ซึ่งแตกแยก, ซึ่งแตกสามัคคี |
palate, cleft; palatoschisis; uraniscochasma; uranoschisis; uranoschism | เพดานโหว่ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
palatoschisis; palate, cleft; uraniscochasma; uranoschisis; uranoschism | เพดานโหว่ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
cleft palate; palatoschisis; uraniscochasma; uranoschisis; uranoschism | เพดานโหว่ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
cleft palate; palatoschisis; uraniscochasma; uranoschisis; uranoschism | เพดานโหว่ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
uraniscochasma; cleft palate; palatoschisis; uranoschisis; uranoschism | เพดานโหว่ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
uranoschisis; cleft palate; palatoschisis; uraniscochasma; uranoschism | เพดานโหว่ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
uranoschism; cleft palate; palatoschisis; uraniscochasma; uranoschisis | เพดานโหว่ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
east-west schism | [อีสต์ เวสต์ ชิส เซิม] (n) ความแตกแยกระหว่างคริสต์ศาสนจักรตะวันออกและตะวันตก. การแตกแยกระหว่างคริสต์ศาสนจักรเป็นสองสาขา: คริสต์ศาสนจักรตะวันออก (กรีก) และคริสต์ศาสนจักรตะวันตก (โรมัน) ที่ต่อมากลายเป็นนิกายอีสเติร์นออร์ธอด็อกซ์ และนิกายโรมันคาทอลิค (en.wikipedia.org/wiki/East-West_Schism) |
สังฆเภท | (n) schism among Buddhist monks, Example: ไฉนภิกษุรูปนั้นจักทำสังฆเภทโดยไม่เกรงกลัวสิ่งใด, Thai Definition: การที่ภิกษุทำให้สงฆ์แตกหมู่แตกคณะออกไป |
นอกศาสนา | (n) heretic, See also: schismatic, apostate, sectarian, Syn. พวกนอกศาสนา, Thai Definition: พวกที่ไม่ได้นับถือศาสนานั้น |
สังฆเภท | [sangkhaphēt] (n) EN: schism among Buddhist monks |
schism | |
schisms |
schism | |
schisms | |
schismatic |
great schism | (n) the period from 1378 to 1417 during which there were two papacies in the Roman Catholic Church, one in Rome and one in Avignon |
schism | (n) division of a group into opposing factions, Syn. split |
schism | (n) the formal separation of a church into two churches or the withdrawal of one group over doctrinal differences |
schismatic | (adj) of or relating to or involved in or characteristic of schism, Syn. schismatical |
schismatically | (adv) in a manner that is schismatic |
Schism | n. [ OE. scisme, OF. cisme, scisme, F. schisme, L. schisma, Gr. Set bounds to our passions by reason, to our errors by truth, and to our schisms by charity. Eikon Basilike. [ 1913 Webster ]
|
Schisma | ‖n. [ L., a split, separation, Gr. |
Schismatic | a. [ L. schismaticus, Gr. &unr_;: cf. F. schismatique. ] Of or pertaining to schism; implying schism; partaking of the nature of schism; tending to schism; |
Schismatic | n. One who creates or takes part in schism; one who separates from an established church or religious communion on account of a difference of opinion. “They were popularly classed together as canting schismatics.” Macaulay. [ 1913 Webster ] |
Schismatical | a. Same as Schismatic. -- |
Schismatize | v. i. |
Schismless | a. Free from schism. [ 1913 Webster ] |
Faschismus { m } | fascism [Add to Longdo] |
Fetischismus { m } | fetishism [Add to Longdo] |
Schisma { n }; Kirchenspaltung { f } | Schismen { pl } | schism | schisms [Add to Longdo] |
schismatisch { adj }; ein Schisma betreibend | schismatic [Add to Longdo] |
schismatisch | schismatical [Add to Longdo] |
schismatisch { adv } | schismatically [Add to Longdo] |
分離主義者 | [ぶんりしゅぎしゃ, bunrishugisha] (n) separatists; schismatics [Add to Longdo] |