26 ผลลัพธ์ สำหรับ *resumptive*
หรือค้นหา: resumptive, -resumptive-

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
presumptive(adj) อาจจะเป็นไปได้, See also: น่าจะเป็นจริง, Syn. assumptive, possible, hypothetical
heir presumptive(n) ผู้เป็นทายาทโดยสันนิษฐาน

Hope Dictionary
heir presumptiveผู้เป็นทายาทโดยสันนิษฐาน
resumptive(รีซัมพฺ'ทิฟว) adj. ซึ่งสรุป, ครอบคลุม, กลับคืนใหม่, ซึ่งคืนสู่สภาพเดิม, ซึ่งเอากลับ, ซึ่งเรียกคืน,

Nontri Dictionary
presumptive(adj) ซึ่งสมมุติเอาว่า, ซึ่งเชื่อเอาว่า, ซึ่งเข้าใจว่า, ซึ่งทึกทักเอาเองยร

ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน
presumptive evidenceพยานหลักฐานที่เป็นข้อสันนิษฐาน [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
presumptive heirบุคคลที่ถือว่าเป็นทายาท [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
presumptive titleกรรมสิทธิ์โดยการครอบครอง [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
presumptive wishความประสงค์ตามที่จะพึงสันนิษฐานได้ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
heir presumptiveทายาทโดยสันนิษฐาน [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]

คลังศัพท์ไทย (สวทช.)
Diagnosis, Presumptiveการตรวจพบเชิงแนะ, การวินิจฉัยโรคขั้นต้น, การสันนิษฐาน [การแพทย์]
Evidences of Pregnancy, Presumptiveอาการแสดงหรือสิ่งตรวจพบที่ส่อว่าอาจมีการตั้งครรภ์ [การแพทย์]
Evidences, Presumptiveอาการแสดงหรือสิ่งตรวจพบที่ส่อว่าอาจมีการตั้งครรภ์ [การแพทย์]

CMU Pronouncing Dictionary
presumptive
 /P R IY0 Z AH1 M P T IH0 V/
/ผรี่ ซั้ม ผึ ถิ ฝึ/
/priːzˈʌmptɪv/

Oxford Advanced Learners Dictionary
presumptive
 (adj) /p r i1 z uh1 m p t i v/ /พริ ซั้ม ผึ ถิ ฝึ/ /prˈɪzˈʌmptɪv/
presumptively
 (adv) /p r i1 z uh1 m p t i v l ii/ /พริ ซั้ม ผึ ถิ ฝึ หลี่/ /prˈɪzˈʌmptɪvliː/

WordNet (3.0)
heir presumptive(n) a person who expects to inherit but whose right can be defeated by the birth of a nearer relative, Ant. heir apparent
presumptive(adj) having a reasonable basis for belief or acceptance
presumptive(adj) affording reasonable grounds for belief or acceptance
presumably(adv) by reasonable assumption, Syn. presumptively

Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Presumptive

a. [ Cf. F. présomptif. ] 1. Based on presumption or probability; grounded on probable evidence; probable; as, presumptive proof. [ 1913 Webster ]

2. Presumptuous; arrogant. [ R. ] Sir T. Browne. [ 1913 Webster ]


Presumptive evidence (Law), that which is derived from circumstances which necessarily or usually attend a fact, as distinct from direct evidence or positive proof; indirect or circumstantial evidence. “Presumptive evidence of felony should be cautiously admitted.” Blackstone. The distinction, however, between direct and presumptive (or circumstantial) evidence is now generally abandoned; all evidence being now more or less direct and more or less presumptive. --
Presumptive heir. See Heir presumptive, under Heir. [ 1913 Webster ]

Presumptively

adv. By presumption, or supposition grounded or probability; presumably. [ 1913 Webster ]

Resumptive

a. [ cf. L. resumptivus restorative. ] Taking back; resuming, or tending toward resumption; as, resumptive measures. [ 1913 Webster ]


DING DE-EN Dictionary
vermutlich { adv }presumptively [Add to Longdo]
vermutlich; mutmaßlich { adj }presumptive [Add to Longdo]

EDICT JP-EN Dictionary
推定相続人[すいていそうぞくにん, suiteisouzokunin] (n) heir(s) presumptive [Add to Longdo]

Time: 0.0331 seconds, cache age: 3.738 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/