| reprobative | (adj) ซึ่งตำหนิติเตียน, See also: ซึ่งไม่อยมรับ |
| reprobative | (เรพ'ระเบทิฟว) adj. ประณาม, ตำหนิ, สาปแช่ง, ทอดทิ้ง, ปฏิเสธ, ไม่ยอมรับ, See also: reprobatively adv., Syn. reprobating |
| Reprobative | a. Of or pertaining to reprobation; expressing reprobation. [ 1913 Webster ] |