| reproachable | (adj) ซึ่งทำให้เสื่อมเสีย |
| irreproachable | (adj) ไม่มีที่ติ |
| irreproachable | (adj) ไม่มีข้อครหา, ไม่มีตำหนิ |
| ติติง | (adj) blameful, See also: reprehensible, culpable, reproachable, Syn. ทักท้วง, Ant. สนับสนุน, เห็นด้วย, Example: สำนวนว่า ความรู้ท่วมหัวเอาตัวไม่รอด เป็นคำติติงคนที่รู้รอบและรู้หลายจนท่วมหัว แต่กลับรักษาตัวไม่ได้, Thai Definition: เกี่ยวกับการทักท้วงหรือชี้เพื่อให้รู้ว่าอีกฝ่ายหนึ่งพูดหรือทำผิด |
| ไม่มีข้อบกพร่อง | [mai mī khø bokphrǿng] (adj) EN: flawless ; irreproachable |
| มัวหมอง | [mūamøng] (adj) EN: tainted ; tarnished ; reproachable ; blemished ; not completely exonerated ; in disgrace ; under a cloud FR: sali ; terni |
| irreproachable |
| blameless | (adj) free of guilt; not subject to blame, Syn. irreproachable, inculpable, unimpeachable |
| Irreproachable | a. [ Pref. ir- not + reproachable: cf. F. irréprochable. ] Not reproachable; above reproach; not deserving reproach; blameless. [ 1913 Webster ] He [ Berkely ] erred, -- and who is free from error? -- but his intentions were irreproachable. Beattie. [ 1913 Webster ] |
| Irreproachableness | n. The quality or state of being irreproachable; integrity; innocence. [ 1913 Webster ] |
| Unreproachable | a. Not liable to be reproached; irreproachable. [ 1913 Webster ] |
| Untadeligkeiten { pl } | irreproachableness [Add to Longdo] |
| einwandfrei; untadelig { adj } | untadeliger | am untadeligsten | irreproachable | more irreproachable | most irreproachable [Add to Longdo] |
| 品行方正 | [ひんこうほうせい, hinkouhousei] (adj-na, n, adj-no) irreproachable conduct; good conduct; high morals [Add to Longdo] |
