rancor | (n) ความขมขื่น, See also: ความเคียดแค้น, ความแค้นเคือง, ความพยาบาท, ความอาฆาต, Syn. bitterness, resentment |
rancorous | (adj) ขมขื่น, See also: คับแค้น, Syn. bitter, cruel, vengeful |
rancor | (แรง'เคอะ) n. ความเจ็บใจ, ความคับแค้นใจ, ความอาฆาตแค้น, ความเกลียดชัง., See also: rancored adj. rancoured adj., Syn. enmity, malice |
rancorous | (แรง'เคอะเริส) adj. เจ็บใจ, แค้นใจ, อาฆาตแค้น, เกลียดชัง., Syn. hateful, malicious |
rancor | (n) ความเคียดแค้น, ความพยายาม, ความเกลียดชัง, ความเจ็บใจ |
rancorous | (adj) เคียดแค้น, พยาบาท, เกลียดชัง, เจ็บใจ, อาฆาตแค้น |
คุมแค้น | (v) resent, See also: rage, be rancor, harbour resentment, spite, Syn. แค้น, โกรธแค้น, Example: ทิดขวัญคุมแค้นคนบางคนที่มาแย่งสาวคนรัก, Thai Definition: ผูกใจเจ็บและคิดอยากแก้แค้น, เก็บเอาความแค้นเข้าไว้ |
ความแค้นใจ | (n) rancor, See also: resentfulness, malice, Syn. ความแค้น, ความคับแค้นใจ, Example: สิ่งหนึ่งที่เกิดขึ้นในใจของเธอในเวลานี้คือความแค้นใจที่ถูกประณาม |
rancor | |
francorp | |
rancorous | |
rancorousness |
rancor | |
rancorous |
rancorous | (adj) showing deep-seated resentment; - Aldous Huxley |
resentment | (n) a feeling of deep and bitter anger and ill-will, Syn. bitterness, rancor, rancour, gall |
Rancor | n. It would not be easy to conceive the passion, rancor, and malice of their tongues and hearts. Burke. [ 1913 Webster ] Rancor will out; proud prelate, in thy face Rancor is that degree of malice which preys upon the possessor. Cogan. [ 1913 Webster ] |
Rancorous | a. [ OF. rancuros. ] Full of rancor; evincing, or caused by, rancor; deeply malignant; implacably spiteful or malicious; intensely virulent. [ 1913 Webster ] So flamed his eyes with rage and rancorous ire. Spenser. [ 1913 Webster ] |
Rancorously | adv. In a rancorous manner. [ 1913 Webster ] |
积怨 | [积 怨 / 積 怨] grievance; accumulated rancor #46,562 [Add to Longdo] |
冤仇 | [冤 仇] rancor; enmity; hatred resulting from grievances #78,316 [Add to Longdo] |
Bösheit { f } | rancorousness [Add to Longdo] |
Groll { m } | rancor [ Am. ]; rancour [ Br. ] [Add to Longdo] |
Hass { m } | rancor [ Am. ]; rancour [ Br. ] [Add to Longdo] |
erbittert | rancorous [Add to Longdo] |
erbittert { adv } | rancorously [Add to Longdo] |
意趣遺恨 | [いしゅいこん, ishuikon] (n) grudge; spite; malice; rancor [Add to Longdo] |