obloquy | (n) คำวิพากษ์อย่างรุนแรง, See also: คำประณามอย่างรุนแรง, Syn. aspersion, censure, slander, Ant. commendation, praise |
obloquy | (ออบ'ละควี) n. คำประณาม, ผรุสวาท, การประณาม, ชื่อเสียงเลว, ความอับอาย., See also: obloquial adj., Syn. disgrace |
obloquy | (n) การประจาน, การประณาม, การสาปแช่ง |
obloquy |
obloquy |
obloquy | (n) state of disgrace resulting from public abuse, Syn. opprobrium |
defamation | (n) a false accusation of an offense or a malicious misrepresentation of someone's words or actions, Syn. traducement, calumniation, hatchet job, calumny, obloquy |
Obloquy | n. [ L. obloquium, fr. obloqui. See Oblocutor. ] Shall names that made your city the glory of the earth be mentioned with obloquy and detraction? Addison. [ 1913 Webster ] |
Verleumdung { f } | Verleumdungen { pl } | obloquy | obloquies [Add to Longdo] |