monomer | มอนอเมอร์ [ทันตแพทยศาสตร์๑๓ มี.ค. ๒๕๔๕] |
monomer | มอนอเมอร์, สารตั้งต้นในการเตรียมสารพอลิเมอร์ เช่น ไวนิลคลอไรด์ ใช้เป็นสารตั้งต้นในการเตรียมพอลิไวนิลคลอไรด์ (PVC) เป็นต้น [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
Monomer | โมโนเมอร์, โมเลกุลเดี่ยว [การแพทย์] |
monomer | |
monomers |
monomer | (n) a simple compound whose molecules can join together to form polymers |
monomer | n. (Chem.) The basic conceptual building unit of a polymer; a molecule of low molecular weight which may combine with other molecules to form a molecule in a chain or branched form having high molecular weight; |
monomeric | a. (Chem.) Not linked to other molecules of the same kind; having the property of a monomer. Opposed to |
Monomerous | a. [ Gr. single; |
单体 | [单 体 / 單 體] monomer #18,595 [Add to Longdo] |
モノマー | [monoma-] (n) monomer [Add to Longdo] |
単量体 | [たんりょうたい, tanryoutai] (n) monomer [Add to Longdo] |