monocarp | (มอน'นะคาร์พ) n. พืชที่หลังจากให้ผลครั้งหนึ่งแล้วตาย |
monocarpic; monocarpous | ออกผลครั้งเดียว [พฤกษศาสตร์ ๑๘ ก.พ. ๒๕๔๕] |
monocarpous; monocarpic | ออกผลครั้งเดียว [พฤกษศาสตร์ ๑๘ ก.พ. ๒๕๔๕] |
ตายขุย | (v) bear fruit once and then die (as the bamboo), See also: be monocarpic, Example: ต้นไผ่หน้าบ้านตายขุยหลังออกดอกแล้ว, Thai Definition: ออกดอกเป็นเมล็ดแล้วตาย (ใช้แก่ไม้ในจำพวกไผ่) |
monocarpic |
monocarp | (n) a plant that bears fruit once and dies, Syn. monocarpous plant, monocarpic plant |
monocarpic | (adj) dying after bearing fruit only once |
Monocarp | n. (Bot.) A monocarpic plant. [ 1913 Webster ] |
Monocarpellary | a. [ Mono- + carpellary. ] (Bot.) Consisting of a single carpel, as the fruit of the pea, cherry, and almond. [ 1913 Webster ] |
Monocarpous | ☞ Annual and biennual herbs are monocarpic, so also some plants of longer duration, as the century plant. [ 1913 Webster ] Variants: Monocarpic |