| impellent | (อิมเพล' เลินทฺ) adj. ซึ่งผลักดัน, ซึ่งกระตุ้น. -n. สิ่งที่ผลักดัน, สิ่งประตุ้น |
| impellent | (adj) forcing forward or onward; impelling |
| Impellent | a. [ L. impellens, p. pr. of impellere. ] Having the quality of impelling. [ 1913 Webster ] |
| Impellent | n. An impelling power or force. Glanvill. [ 1913 Webster ] |
| Antrieb { m } | impellent [Add to Longdo] |