| เขตภูเขา | (n) highland, See also: mountain area, Example: ผู้ที่อาศัยในเขตภูเขาเรียกว่าชาวเขา, Count Unit: เขต, Thai Definition: พื้นที่ที่เต็มไปด้วยเนินนูนสูงเด่นหรือที่มีภูเขาอยู่รวมกันหลายลูก เป็นต้น |
| ป่าสูง | (n) highland forest, See also: timber forest, forest of tall trees, Example: น้ำตกกรุงชิงยังคงยิ่งใหญ่ ผาหิน ป่าสูง ละอองน้ำ ยังความสดชื่นอยู่เสมอมา, Count Unit: แห่ง, ที่, Thai Definition: ป่าที่อยู่ในที่สูงขึ้นไป |
| ที่ดอน | (n) upland, See also: highland, plateau, Ant. ที่ลุ่ม, Example: บ้านที่อยู่ในที่ดอน น้ำมักท่วมไม่ถึง, Count Unit: แห่ง, Thai Definition: ที่ที่น้ำท่วมไม่ถึง |
| ที่ราบสูง | (n) highland, See also: plateau, Thai Definition: ที่ราบซึ่งสูงกว่าระดับผิวโลกโดยรอบตั้งแต่ 300 เมตรขึ้นไป |
| ดอน | (n) highland, See also: high ground, dry land, prominence, Syn. ที่สูง, ที่ดอน, Ant. ที่ต่ำ, ที่ราบ, ที่ลุ่ม, Example: ที่ดอนไม่เหมาะแก่การปลูกข้าว, Thai Definition: ที่สูงซึ่งมีลักษณะตรงข้ามกับที่ลุ่ม, ที่เขิน, ที่ห่างน้ำ, เนิน, โคก, โขด, เขิน |
| guiana highlands | (n) a mountainous tableland in northern South America; extends from Venezuela into Guyana and northern Brazil |
| highland | (n) elevated (e.g., mountainous) land, Syn. upland, Ant. lowland |
| highlander | (n) a soldier in a Scottish regiment from the Highlands |
| highlander | (n) a native of the Highlands of Scotland, Syn. Scottish Highlander, Highland Scot |
| highland fling | (n) a vigorous Scottish reel |
| highlands | (n) a mountainous region of northern Scotland famous for its rugged beauty; known for the style of dress (the kilt and tartan) and the clan system (now in disuse), Syn. Highlands of Scotland |
| west highland white terrier | (n) small white long-coated terrier developed in Scotland |
| great dividing range | (n) a mountain range running along the eastern coast of Australia, Syn. Eastern Highlands |
| laurentian plateau | (n) a large plateau that occupies more than 40% of the land area of Canada; it extends from the Great Lakes northward to the Arctic Ocean, Syn. Canadian Shield, Laurentian Highlands |
| upland | (adj) used of high or hilly country, Syn. highland, Ant. lowland |
| Highland | n. Elevated or mountainous land; (often in the pl.) an elevated region or country; as, the Highlands of Scotland. [ 1913 Webster ]
Highland fling, a dance peculiar to the Scottish Highlanders; a sort of hornpipe. [ 1913 Webster ]
|
| highland | adj. of, located in, or characteristic of high or hilly country. Contrasted to lowland. [ prenominal ] [ Narrower terms: alpestrine, subalpine ; alpine; mountain(prenominal) ; mountainous ]
Syn. -- upland. [ WordNet 1.5 +PJC ] |
| Highlander | n. 1. a soldier in a Scottish Highland regiment. [ wns=1 ] [ WordNet 1.5 ] 2. An inhabitant of highlands, especially of the Highlands of Scotland. [ wns=2 ] [ 1913 Webster + WordNet 1.5 ] |
| Highlandry | n. Highlanders, collectively. [ 1913 Webster ] |
