22 ผลลัพธ์ สำหรับ *haemoglobin*
หรือค้นหา: haemoglobin, -haemoglobin-

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
haemoglobin(n) ฮีโมโกลบิน, See also: เม็ดสีนำอ๊อกซิเจนที่อยู่ในเซลล์ของเม็ดเลือดแดง

Hope Dictionary
haemoglobin(ฮิ'มะโกลบิน, เฮม'มะ) n. ดูhemoglobin., See also: haemoglobic, haemoglobinous adj.

คลังศัพท์ไทย (สวทช.)
oxyhaemoglobinออกซีฮีโมโกลบิน, ฮีโมโกลบินที่ได้รับออกซิเจนมีสีแดงสดและเมื่อให้ออกซิเจนแก่เนื้อเยื่อแล้วจะกลับเป็นฮีโมโกลบินดังเดิม [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.]
haemoglobin (hemoglobin, Hb)ฮีโมโกลบิน, เฮโมโกลบิน, สารสีแดงในเม็ดเลือดเป็นโปรตีนที่มีธาตุเหล็กเป็นองค์ประกอบ  ทำหน้าที่ลำเลียงออกซิเจนไปยังส่วนต่าง ๆ ของร่างกาย [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.]
carboxy haemoglobinคาร์บอกซีฮีโมโกลบิน, สารประกอบที่มีคาร์บอนมอนอกไซด์รวมอยู่กับอีโมโกลบินของเม็ดเลือดแดง [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.]

ตัวอย่างประโยคจาก Open Subtitles
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
What? You can't have haemoglobin without iron. อะไร คุณจะได้ค่าฮีโมโกลบินไม่ได้ถ้าไม่มีธาตุเหล็ก ...And the Bag's in the River (2008)

NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)
เฮโมโกลบิน(n) hemoglobin, See also: haemoglobin, Syn. ฮีโมโกลบิน, Thai Definition: สารที่ให้สีแดงในเม็ดเลือดแดง, Notes: (อังกฤษ)

Oxford Advanced Learners Dictionary
haemoglobin
 (n) /h ii2 m @ g l ou1 b i n/ /ฮี เหมอะ โกล๊ว บิ่น/ /hˌiːməglˈoubɪn/

WordNet (3.0)
hemoglobin(n) a hemoprotein composed of globin and heme that gives red blood cells their characteristic color; function primarily to transport oxygen from the lungs to the body tissues, Syn. Hb, haemoglobin
hemoglobinemia(n) presence of excessive hemoglobin in the blood plasma, Syn. haemoglobinemia
hemoglobinopathy(n) a blood disease characterized by the presence of abnormal hemoglobins in the blood, Syn. haemoglobinopathy
hemoglobinuria(n) presence of hemoglobin in the urine, Syn. haemoglobinuria
oxyhemoglobin(n) the bright red hemoglobin that is a combination of hemoglobin and oxygen from the lungs, Syn. oxyhaemoglobin

Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Haemoglobin

n. Same as Hemoglobin. [ 1913 Webster ]

Haemoglobinometer

n. [ Haemoglobin + -meter. ] Same as Hemochromometer. [ 1913 Webster ]

Methaemoglobin

n. [ Pref. met- + haemoglobin. ] (Physiol. Chem.) A stable crystalline compound obtained by the decomposition of hemoglobin. It is found in old blood stains. [ 1913 Webster ]

Oxyhemoglobin

{ } n. [ Oxy- (a) + haemoglobin, hemoglobin. ] (Physiol. Chem.) See Hemoglobin. [ 1913 Webster ]

Variants: Oxyhaemoglobin

DING DE-EN Dictionary
Hämoglobin { n }; roter Blutfarbstoffhemoglobin [ Am. ]; haemoglobin [ Br. ] [Add to Longdo]
Methämoglobinämie { f } [ med. ]methaemoglobinaemia [Add to Longdo]

EDICT JP-EN Dictionary
ヘモグロビン[hemogurobin] (n) hemoglobin; haemoglobin; (P) [Add to Longdo]
血色素[けっしきそ, kesshikiso] (n) blood pigment (e.g. haemoglobin) [Add to Longdo]
血色素尿[けっしきそにょう, kesshikisonyou] (n) hemoglobinuria; haemoglobinuria [Add to Longdo]

Time: 0.0348 seconds, cache age: 7.001 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/