| hematite; haematite | ฮีมาไทต์ [ธรณีวิทยา๑๔ ม.ค. ๒๕๔๖] |
| haematite; hematite | ฮีมาไทต์ [ธรณีวิทยา๑๔ ม.ค. ๒๕๔๖] |
| haematite | ฮีมาไทต์, แร่ชนิดหนึ่งเป็นสารประกอบออกไซด์ของเหล็ก (Fe2O3) มีสีแดงเข้มจนเกือบดำมีความแข็ง 6 ความถ่วงจำเพาะ 5 เมื่อถลุงจะได้เหล็ก โดยทั่วไปเรียกว่าแร่เหล็ก [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
| haematite | |
| haematites |
| hematite | (n) the principal form of iron ore; consists of ferric oxide in crystalline form; occurs in a red earthy form, Syn. haematite |
| Haematite | n. Same as Hematite. [ 1913 Webster ] |
| Hämatit { m }; Roteisenerz { n } [ min. ] | haematite; hematite [Add to Longdo] |
