89 ผลลัพธ์ สำหรับ *habitant*
หรือค้นหา: habitant, -habitant-

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
habitant(n) ผู้อาศัย, See also: ผู้พำนัก
inhabitant(n) ผู้อาศัย, See also: คนพื้นเมือง, คนท้องถิ่น, Syn. occupant, resident, dweller

Hope Dictionary
habitant(แฮบ'บิทันทฺ) n. ผู้อาศัย, ผู้พำนัก

Nontri Dictionary
inhabitant(n) ประชากร, พลเมือง, ชาวบ้าน, ผู้อาศัย

ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน
inhabitantผู้อยู่อาศัย, ราษฎร [ประชากรศาสตร์ ๔ ก.พ. ๒๕๔๕]
inhabitantราษฎร [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
inhabitantsผู้อยู่อาศัย, ราษฎร [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔]

คลังศัพท์ไทย (สวทช.)
Inhabitantsผู้อยู่อาศัย, Example: ลักษณะของการครอบครองที่อยู่ [สิ่งแวดล้อม]

ตัวอย่างประโยคจาก Tanaka JP-EN Corpus
habitantAs a rule, the inhabitants of warm countries keep early hours.
habitantHe was elected an official by the inhabitants of this town.
habitantIn fact, the inhabitants have been exposed to radioactive rays.
habitantIt was not permitted that the inhabitants trespass in the area.
habitantMore than 70 percent of the inhabitants are in favor of the program.
habitantThe inhabitants are proud of their urban culture.
habitantThe inhabitants of the city depend upon the river for drinking water.
habitantThe inhabitants of the island are friendly.
habitantThe inhabitants rebelled against the ruler.
habitantThe movement of the inhabitants drove the band of thugs out of the town.
habitantThe plan met with opposition from the inhabitants.
habitantThe problems of air and water pollution will be intensified by the growth of inhabitants.

NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)
ข้าแผ่นดิน(n) citizen, See also: inhabitant, dweller, Syn. ชาวเมือง, พลเมือง, ราษฎร, ประชาชน, Example: ข้าแผ่นดินอยู่เย็นเป็นสุขบนแผ่นดินไทยมาหลายชั่วอายุคน, Count Unit: คน, Thai Definition: พลเมืองของประเทศที่มีเชื้อชาตินั้นและอาศัยทำมาหากินอยู่ในประเทศนั้น
พลเมือง(n) population, See also: citizen, inhabitant, people, Syn. ประชากร, พสกนิกร, ชาวเมือง, ราษฎร, Example: อินเดีย ประเทศที่มีพลเมืองมากเป็นอันดับ 2 ของโลกกำลังเข้าสู่เทศกาลเลือกตั้ง, Count Unit: คน, Thai Definition: ชาวประเทศ
พสก(n) people, See also: folk, citizen, civilian, inhabitant, Syn. พลเมือง, พสกนิกร, ประชาชน, ราษฎร, Example: พระบรมรูปทรงม้าที่หน้าพระราชวังดุสิตเกิดขึ้นจากความร่วมมือร่วมใจของเหล่าพสกทั่วพระราชอาณาเขตที่ช่วยกันรวบรวมเงินขึ้นทูลเกล้าฯ ถวาย, Count Unit: คน, Notes: (บาลี/สันสกฤต)
พสกนิกร(n) inhabitant, See also: citizen, people, civilian, Syn. พลเมือง, ประชาราษฎร์, ประชากร, พสก, Example: พระมหากษัตริย์ผู้ทรงธรรมเป็นปูชนียบุคคลของพสกนิกร, Count Unit: คน
ประชาชน(n) people, See also: inhabitants, residents, populace, mass, citizen, crowd, Syn. พลเมือง, สามัญชน, พสกนิกร, ราษฎร, ประชากร, มวลชน, หมู่ชน, ฝูงชน, Example: วิถีการดำเนินชีวิตความรู้สึกนึกคิดของประชาชนเปลี่ยนแปลงไป, Count Unit: กลุ่ม, พวก
ประชากร(n) population, See also: people, inhabitants, residents, populace, Syn. พลเมือง, ประชาชน, ราษฎร, มวลชน, สามัญชน, Example: ประชากรของไทยเพิ่มขึ้นรวดเร็วมาก, Thai Definition: หมู่พลเมือง (เกี่ยวกับจำนวน)
ประชาชนพลเมือง(n) people, See also: inhabitants, residents, populace, mass, citizen, crowd, Syn. พลเมือง, สามัญชน, พสกนิกร, ราษฎร, ประชากร, มวลชน, หมู่ชน, ฝูงชน, ประชาชน, Example: เมืองชัยภูมิมีความสงบประชาชนพลเมืองเป็นคนเรียบร้อย, Count Unit: คน, กลุ่ม, พวก, Thai Definition: ประชาชนที่เป็นพลเมืองของประเทศ
ประชาราษฎร์(n) people, See also: citizen, populace, inhabitants, Syn. พลเมือง, ประชาชน, ประชากร, พลเรือน, ราษฎร, Example: ประชาราษฎร์พากันได้รับความสุขในแว่นแคว้นของพระองค์, Count Unit: กลุ่ม, พวก
ชาวพื้นเมือง(n) native, See also: original inhabitant, aboriginal, Syn. ชนพื้นเมือง, คนพื้นเมือง, Ant. คนต่างถิ่น, ชาวต่างถิ่น, Example: เผ่าอะบอริจินเป็นชาวพื้นเมืองของประเทศออสเตรเลีย, Count Unit: คน
คนพื้นเมือง(n) native, See also: primitive, inhabitant, local person, Syn. คนท้องถิ่น, Example: คนพื้นเมืองจะรู้ดีว่าถ้าเกิดเหตุการณ์อย่างนี้ต้องปฏิบัติตัวอย่างไร, Count Unit: คน
ชนพื้นเมือง(n) aborigine, See also: native, primitive, inhabitant, indigenous person, Example: มีผู้ตั้งข้อสันนิษฐานว่าคนไทยเป็นชนพื้นเมืองที่อาศัยอยู่ในดินแดนที่เป็นประเทศไทยปัจจุบันมานานแล้ว, Count Unit: คน, Thai Definition: ผู้อาศัยดั้งเดิมในท้องถิ่นหนึ่งๆ มักมีภาษาและวัฒนธรรมการดำรงชีพเฉพาะกลุ่ม

Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)
ชายชาว[chāichāo] (n) FR: citoyen [ m ] ; habitant [ m ]
ชาว[chāo] (n) EN: inhabitant ; citizen ; resident ; native ; townsfolk ; urban population ; people  FR: habitant [ m ] ; citoyen [ m ] ; résident [ m ] ; nationaux [ mpl ] ; peuple [ m ]
ชาวอีสาน[Chāo Īsān] (n, prop) FR: habitant du Nord-est [ m ]
ชาวกรุง[chāo krung] (n, exp) EN: city dweller ; townsman ; townspeople ; city folk ; city people  FR: citadin [ m ] ; habitant d'une ville [ m ]
ชาวพื้นเมือง[chāo pheūnmeūang] (n, exp) EN: native ; native inhabitant   FR: natif [ m ] ; native [ f ] ; indigène [ m ] (r.)
จำนวนประชากร[jamnūan prachākøn] (n, exp) EN: population  FR: population [ f ] ; population totale [ f ] ; nombre d'habitants [ m ]
คนอีสาน[khon Isān] (n, prop) EN: Isan people ; Northeast people  FR: habitant du Nord-Est [ m ] ; personne de l'Isan [ m ]
อพยพประชากร[opphayop prachākøn] (v, exp) EN: evacuate inhabitants  FR: évacuer la population
เพื่อนร่วมโลก[pheūoen ruam lōk] (n, exp) EN: one's world mate ; fellow inhabitants of the world ; all fellow beings
พลเมือง[phonlameūang] (n) EN: citizen ; inhabitant ; civilian ; dweller ; people ; population  FR: citoyen [ m ] ; civil [ m ] ; population [ f ]
ผู้อาศัย[phū-āsai] (n) EN: inhabitant ; tenant ; occupant
ผู้ที่อาศัยอยู่ตามภูเขา[phū thī āsai yū tām phūkhao] (n, exp) EN: mountain man ; mountain-dweller  FR: montagnard [ m ] ; montagnarde [ f ] ; habitant des montagnes [ m ]
ผู้อยู่อาศัย[phūyū-āsai] (n) EN: inhabitant ; resident ; occupant ; dweller  FR: habitant [ m ]
ประชากร[prachākøn] (n) EN: population ; inhabitants ; residents ; populace ; public ; crowd ; masses  FR: population [ f ] ; habitants [ mpl ] ; résidents [ mpl ]
ประชาราษฎร์[prachārāt] (n) EN: people ; inhabitants ; residents ; populace ; public ; crowd ; masses  FR: population [ f ] ; citoyens [ mpl ] ; habitants [ mpl ] ; résidents [ mpl ]
ราษฎร[rātsadøn] (n) EN: people ; population ; populace ; masses ; citizens ; inhabitants  FR: peuple [ m ] ; population [ f ] ; habitants [ mpl ]
หญิงชาว[yingchāo] (n) FR: citoyenne [ f ] ; habitante [ f ]

CMU Pronouncing Dictionary
inhabitant
 /IH0 N HH AE1 B AH0 T AH0 N T/
/อิ่น แฮ้ เบอะ เถิ่น ถึ/
/ɪnhˈæbətənt/
inhabitant
 /IH0 N HH AE1 B IH0 T AH0 N T/
/อิ่น แฮ้ บิ เถิ่น ถึ/
/ɪnhˈæbɪtənt/
inhabitants
 /IH0 N HH AE1 B AH0 T AH0 N T S/
/อิ่น แฮ้ เบอะ เถิ่น ถึ สึ/
/ɪnhˈæbətənts/
inhabitants
 /IH0 N HH AE1 B IH0 T AH0 N T S/
/อิ่น แฮ้ บิ เถิ่น ถึ สึ/
/ɪnhˈæbɪtənts/

Oxford Advanced Learners Dictionary
inhabitant
 (n) /i1 n h a1 b i t @ n t/ /อิ้น แฮ้ บิ เถิ่น ถึ/ /ˈɪnhˈæbɪtənt/
inhabitants
 (n) /i1 n h a1 b i t @ n t s/ /อิ้น แฮ้ บิ เถิ่น ถึ สึ/ /ˈɪnhˈæbɪtənts/

WordNet (3.0)
inhabitant(n) a person who inhabits a particular place, Syn. habitant, dweller, denizen, indweller

Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Cohabitant

n. [ L. cohabitans, p. pr. ] One who dwells with another, or in the same place or country. [ 1913 Webster ]

No small number of the Danes became peaceable cohabitants with the Saxons in England. Sir W. Raleigh. [ 1913 Webster ]

Coinhabitant

n. One who dwells with another, or with others. “Coinhabitants of the same element.” Dr. H. More. [ 1913 Webster ]

Habitant

n. [ F. habitant. See Habit, v. t. ] [ 1913 Webster ]

1. An inhabitant; a dweller. Milton. Pope. [ 1913 Webster ]

2. [ F. pron. An inhabitant or resident; -- a name applied to and denoting farmers of French descent or origin in Canada, especially in the Province of Quebec; -- usually in the plural. [ 1913 Webster ]

The habitants or cultivators of the soil. Parkman. [ 1913 Webster ]

Inhabitant

n. [ L. inhabitans, -antis, p. pr. of inhabitare. ] [ 1913 Webster ]

1. One who dwells or resides permanently in a place, as distinguished from a transient lodger or visitor; as, an inhabitant of a house, a town, a city, county, or state. “Frail inhabitants of earth.” Cowper. [ 1913 Webster ]

In this place, they report that they saw inhabitants which were very fair and fat people. Abp. Abbot. [ 1913 Webster ]

2. (Law) One who has a legal settlement in a town, city, or parish; a permanent resident. [ 1913 Webster ]

Noninhabitant

n. One who is not an inhabitant; a stranger; a foreigner; a nonresident. [ 1913 Webster ]


CC-CEDICT CN-EN Dictionary
居民[jū mín, ㄐㄩ ㄇㄧㄣˊ,  ] resident; inhabitant #984 [Add to Longdo]
住户[zhù hù, ㄓㄨˋ ㄏㄨˋ,   /  ] inhabitant; householder #8,292 [Add to Longdo]
居住者[jū zhù zhe, ㄐㄩ ㄓㄨˋ ㄓㄜ˙,   ] inhabitant #45,843 [Add to Longdo]
边民[biān mín, ㄅㄧㄢ ㄇㄧㄣˊ,   /  ] people living on the frontiers; inhabitants of a border area #56,795 [Add to Longdo]
原住民族[yuán zhù mín zú, ㄩㄢˊ ㄓㄨˋ ㄇㄧㄣˊ ㄗㄨˊ,    ] original inhabitant; indigenous people [Add to Longdo]

DING DE-EN Dictionary
Bewohner { m } | Bewohner { pl }inhabitant | inhabiters [Add to Longdo]
Einwohner { m }habitant [Add to Longdo]
Einwohner { m } | Einwohner { pl }inhabitant | inhabitants [Add to Longdo]
Einwohnerzahl { f }number of inhabitants; (total) population [Add to Longdo]
Erdbewohner { m }inhabitant of the earth [Add to Longdo]
Grenzbewohner { m } | Grenzbewohner { pl }borderer; frontiersman; inhabitant of the border area | frontiersmen [Add to Longdo]
Millionenstadt { f }town with over a million inhabitants [Add to Longdo]
Partner { m }; Partnerin { f }; Lebenspartner { m }; Lebenspartnerin { f } (in wilder Ehe; nicht verheiratet)cohabitant [Add to Longdo]
Talschaft { f }valley people; valley inhabitants [Add to Longdo]
Urbevölkerung { f }native population; native inhabitants [Add to Longdo]

EDICT JP-EN Dictionary
住民[じゅうみん, juumin] (n) citizens; inhabitants; residents; population; (P) #2,006 [Add to Longdo]
住人[じゅうにん, juunin] (n) dweller; inhabitant; resident; (P) #7,357 [Add to Longdo]
先住民[せんじゅうみん, senjuumin] (n, adj-no) former inhabitant; indigenous people; aborigines #9,029 [Add to Longdo]
国人[くにびと, kunibito] (n) indigenous person; inhabitant of a country; (P) #15,062 [Add to Longdo]
ブリトン人[ブリトンじん, buriton jin] (n) Briton (celtic inhabitant of historical Britain) [Add to Longdo]
居住者[きょじゅうしゃ, kyojuusha] (n) resident; inhabitant; (P) [Add to Longdo]
戸口;戸々;戸戸[ここう, kokou] (n) houses and inhabitants; population [Add to Longdo]
出身者[しゅっしんしゃ, shusshinsha] (n) (1) alumnus (alumnae); graduate; old boy (girl); (2) former member of an organization; (3) former inhabitant (country, region, etc.); (P) [Add to Longdo]
神族[しんぞく, shinzoku] (n) (m-sl) (See 魔族) divine being; inhabitant of heaven [Add to Longdo]
全住民[ぜんじゅうみん, zenjuumin] (n) all the inhabitants [Add to Longdo]
入居者[にゅうきょしゃ, nyuukyosha] (n) (See テナント) tenant (esp. residential tenant in apartment block); occupant; inhabitant; inmate [Add to Longdo]
廃村[はいそん, haison] (n) (See ゴーストタウン) ghost town; deserted village; village without inhabitants [Add to Longdo]
本島人[ほんとうじん, hontoujin] (n) inhabitants of main island [Add to Longdo]
魔族[まぞく, mazoku] (n) (See 神族, 魔界) demonic or magic being; inhabitant of hell (or the spirit world) [Add to Longdo]

Time: 0.0339 seconds, cache age: 2.872 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/