| expatriation | ๑. การถูกขับออกจากบ้านเมือง๒. การถูกถอนสัญชาติ๓. การสละสัญชาติ๔. การออกไปอยู่นอกประเทศ [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| expatriation | ๑. การถูกขับออกจากบ้านเมือง๒. การสละสัญชาติ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| expatriation |
| emigration | (n) migration from a place (especially migration from your native country in order to settle in another), Syn. out-migration, expatriation |
| exile | (n) the act of expelling a person from their native land, Syn. transportation, deportation, expatriation |
| Expatriation | n. [ Cf. F. expatriation. ] The act of banishing, or the state of banishment; especially, the forsaking of one's own country with a renunciation of allegiance. [ 1913 Webster ] Expatriation was a heavy ransom to pay for the rights of their minds and souls. Palfrey. [ 1913 Webster ] |
| Verbannung { f } | expatriation [Add to Longdo] |
