disprove | (vt) พิสูจน์ให้เห็นว่าผิด, See also: พิสูจน์ว่าผิด, Syn. refule, discredit, explode, Ant. prove |
disprove | (ดิสพรูฟว') vt. พิสูจน์ว่าผิด, พิสูจน์หักล้าง, See also: disprovable adj. ดูdisprove, Syn. refute |
disprove | (vt) พิสูจน์ว่าไม่จริง, พิสูจน์ว่าผิด, หักล้าง |
disprove | พิสูจน์แย้ง [คณิตศาสตร์๑๙ ก.ค. ๒๕๔๗] |
หักล้าง | (v) confute, See also: destroy, erase, obliterate, refute, disprove, Syn. ลบล้าง, Example: ฝ่ายจำเลยต้องหาพยานหลักฐานมาหักล้างข้อมูลของฝ่ายโจทก์ให้ได้ จึงจะรอดพ้นจากความผิด |
หักล้าง | (v) confute, See also: destroy, erase, clear of, obliterate, refute, disprove, Syn. ลบล้าง, Example: ฝ่ายจำเลยต้องหาพยานหลักฐานมาหักล้างข้อมูลของฝ่ายโจทก์ให้ได้ จึงจะรอดพ้นจากความผิด |
หักล้าง | [haklāng] (v) EN: confute ; destroy ; erase ; obliterate ; refute ; disprove FR: réfuter |
disprove | |
disproved | |
disproven | |
disproves |
disprove | |
disproved | |
disproves |
disprove | (v) prove to be false, Syn. confute, Ant. prove |
rebutter | (n) a debater who refutes or disproves by offering contrary evidence or argument, Syn. disprover, confuter, refuter |
Disprove | v. t. That false supposition I advanced in order to disprove it. Atterbury. [ 1913 Webster ] |
Disprover | n. One who disproves or confutes. [ 1913 Webster ] |
widerlegen | widerlegend | widerlegt | widerlegt | widerlegte | to disprove | disproving | disproved | disproves | disproved [Add to Longdo] |