| civil disobedience | (n) ลัทธิดื้อแพ่ง/อารยะขัดขืน, เป็นการปฏิเสธที่จะปฏิบัติตามกฎหมายบางมาตรา ด้วยเหตุผลที่ว่ากฎหมายนั้นๆ ไม่ชอบธรรม |
| disobedience | (n) การไม่เชื่อฟัง |
| disobedience | (ดิสโอบี'เดียนซฺ) n. การไม่เชื่อฟัง, Syn. defiance |
| disobedience | (n) ความดื้อดึง, ความดื้อ, ความดื้อรั้น, ความไม่เชื่อฟัง |
| civil disobedience | การขัดขืนอย่างสงบ, การดื้อแพ่ง, การขัดขืนคำสั่ง (ผู้บังคับบัญชา)[ ดู passive resistance ประกอบ ] [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| civil disobedience | การขัดขืนอย่างสงบ, การดื้อแพ่ง [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| disobedience, civil | การขัดขืนอย่างสงบ, การดื้อแพ่ง, การขัดขืนคำสั่ง (ผู้บังคับบัญชา) [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| Civil disobedience | การดื้อแพ่ง [TU Subject Heading] |
| disobedience | He couldn't suffer the slightest disobedience in his men. |
| disobedience | I was condemned for my disobedience. |
| การฝ่าฝืน | (n) disobedience, See also: breaking the law, contravening, violation, infringement, transgression, disregard, Syn. การละเมิด, การฝืน, การผิดคำสั่ง, การฝืนกฎ, การขัดขืน, Example: การขับรถฝ่าไฟแดงเป็นการฝ่าฝืนกฎจราจร |
| การฝืน | (n) disobedience, See also: breaking the law, contravening, violation, infringement, transgression, disregard, Syn. การขัด, การละเมิด, การฝ่าฝืน, Example: การฝืนกฎระเบียบเป็นเรื่องที่พบในคนหมู่มาก, Thai Definition: การขัด การไม่ทำตาม เช่น ฝืนระเบียบ |
| การดื้อแพ่ง | (n) obstinateness, See also: stubbornness, disobedience, intransigence, Thai Definition: การขัดขืนไม่ยอมปฏิบัติตาม, การขัดขืนไม่ยอมให้ความร่วมมือ |
| การขัดขืน | (n) disobedience, See also: resistance, Ant. การยินยอม, Example: เพราะการขัดขืนการจับกุมของเจ้าหน้าที่ตำรวจทำให้ผู้ร้ายถูกวิสามัญฆาตกรรม |
| การฝ่าฝืน | [kān fāfeūn] (n) EN: breach ; disobedience ; contravention ; violation ; infringement ; infraction FR: infraction [ f ] |
| การละเมิด | [kān lamoēt] (n, exp) EN: disobedience ; tort ; infraction |
| การไม่เชื่อฟัง | [kān mai cheūafang] (n, exp) EN: disobedience |
| การผิดคำสั่ง | [kān phit khamsang] (n) EN: disobedience |
| disobedience | |
| disobedience |
| disobedience |
| civil disobedience | (n) a group's refusal to obey a law because they believe the law is immoral (as in protest against discrimination) |
| disobedience | (n) the failure to obey, Syn. noncompliance, Ant. compliance, obedience |
| disobedience | (n) the trait of being unwilling to obey, Ant. obedience |
| Disobedience | n. Neglect or refusal to obey; violation of a command or prohibition. [ 1913 Webster ] He is undutiful to him other actions, and lives in open disobedience. Tillotson. [ 1913 Webster ] |
| Unfolgsamkeit { f }; Ungehorsam { m } | disobedience [Add to Longdo] |
| Ungehorsam { m } | disobedience [Add to Longdo] |
| わやく | [wayaku] (n) (1) (arch) (See 枉惑) trickery; (2) fiasco; (3) disobedience [Add to Longdo] |
| 違命 | [いめい, imei] (n, vs) disobedience [Add to Longdo] |
| 我が儘(P);我儘;我がまま;我侭;我が侭 | [わがまま, wagamama] (adj-na, n) (1) selfishness; egoism; self-indulgence; wilfulness; willfulness; (2) disobedience; (3) whim; (P) [Add to Longdo] |
| 順逆 | [じゅんぎゃく, jungyaku] (n) right and wrong; loyalty and treason; obedience and disobedience [Add to Longdo] |
| 背馳 | [はいち, haichi] (n, vs) inconsistency; contradiction; disobedience [Add to Longdo] |
| 背反行為 | [はいはんこうい, haihankoui] (n) act of disobedience (betrayal); violation; breach; infraction; infringement [Add to Longdo] |
| 叛服 | [はんぷく, hanpuku] (n) disobedience and obedience; defiance and compliance [Add to Longdo] |
| 不従順 | [ふじゅうじゅん, fujuujun] (n) disobedience [Add to Longdo] |
| 不服従 | [ふふくじゅう, fufukujuu] (n) insubordination; disobedience [Add to Longdo] |
